Dag 29: M’n favoriete muzieknummer

Blootsvoets door het gras wandelen

Muziek, dat is echt afhankelijk van het moment en mijn goesting. Andersom kan de juiste tune ook mijn humeur beïnvloeden. Ik bepaal de eigen soundtrack van mijn leven. ’s Ochtends wat Motown geeft me meteen zin om aan de dag te beginnen. Wil een spring in my step, dan leg ik de party tunes op. Maar doorheen de dag luister ik gewoon naar wat singer-songwriter muziek. Een fijne stem met enkel gitaar of piano. Meer moet dat niet zijn. Lees verder “Dag 29: M’n favoriete muzieknummer”

Dag 27: Een foto van mezelf vorig jaar en nu

Serendipiteit. Als er één woord is dat de voorbije twaalf maanden samenvat, dan is het dat wel. In tegenstelling tot de jarenlange evolutie voordien kwam mijn leven in een stroomversnelling terecht. Die revolutionaire veranderingen heb ik deels zelf gezocht of kruisten toevallig mijn pad. Waar ik vroeger al eens durfde twijfelen is het beslissingsproces momenteel veel korter, meestal zelfs meteen “ja”. Lees verder “Dag 27: Een foto van mezelf vorig jaar en nu”

Edward Snowden beroert de diplomatieke gemoederen

Edward Snowden posterWat een enkele man toch allemaal beroeren kan. Ik vraag me al een tijdje af hoe dit in de geschiedenisboeken zal eindigen. Momenteel verwacht ik enkel een voetnoot binnen een voortdurende trend van steeds meer overheidstoezicht en paranoïa. Lees verder “Edward Snowden beroert de diplomatieke gemoederen”

Dag 25: Wat zit er in m’n (reis)tas?

Het relaas van de oneindige rommel die ik dagelijks meesleur werd al eens eerder gedaan. Het leek me interessanter te kijken wat er allemaal in mijn ‘reiskoffer’ zit. Toevallig zit ik net in Rome, en staat er hier zo’n reistas klaar. Een tijdje geleden liet Stephanie van Decathlon me een Newfeel Backenger testen. Da’s een schoudertas die je, dankzij een extra strap aan de onderkant, ook als rugzak gebruiken kan. Best wel slim gezien. En ook handig wanneer je een hele dag rondloopt. Lees verder “Dag 25: Wat zit er in m’n (reis)tas?”

Dag 24: Een brief aan m’n ouders

Zoveel te vertellen. Zoveel om dankbaar voor de zijn. Kansen gekregen, ruimte voor vallen en opstaan. Van pampers vervangen over de eerste schooldag en fietsrit naar het eerste lief, afstuderen en mijn eigen leven. Slechts enkele dingen in het leven zijn zeker, en familie is daar eentje van.

Een brief aan m'n ouders

Eentje voor op de post. Dit begint stilaan een wekelijkse gewoonte te worden.

Morgen deel vijfentwintig in deze reeks 30 dagen over mezelf: #25: Wat zit er in m’n tas?