In Davos is het elitaire World Economic Forum net voorbij. Is het één grote praatbarak? Misschien wel. Levert het ook wat positief op? Misschien niet. Anand Giridharadas legt de vinger op de pols.
Today’s titans of tech and finance want to solve the world’s problems, as long as the solutions never, ever threaten their own wealth and power.
Conferences and ideas festivals sponsored by plutocrats and big business – such as the World Economic Forum, which is under way in Davos, Switzerland, this week – host panels on injustice and promote “thought leaders” who are willing to confine their thinking to improving lives within the faulty system rather than tackling the faults. Profitable companies built in questionable ways and employing reckless means engage in corporate social responsibility, and some rich people make a splash by “giving back” – regardless of the fact that they may have caused serious societal problems as they built their fortunes.
In De Standaard schrijft Frederik De Roeck een gelijkaardige kritiek.
De ‘ecorealistische’ visie die de N-VA naar voren schuift is de zoveelste poging om de almaar groeiende roep om systeemverandering af te zwakken tot een transitie die het vrijwaren van de business as usual centraal stelt. Onder het mom van ‘haalbaarheid’ worden de scherpe kanten van de groene transitie eraf geveild, en blijft er een visie over die gevaarlijk wordt in haar gebrek aan ambitie en in haar depolitiserende effecten.
