Tijdens de ochtend van onze laatste dag in Kaapstad werd ons weinig rust gegund. Toen ik om iets over negen de wekker hoorde tekeer gaan na zijn zoveelste herhaling was er nog net genoeg tijd om m’n koffer te pakken. Die was ondertussen al dubbel zo dik geworden als voorheen. Een zwaar probleem.
Checking out was duurde niet langer dan vijf minuten. Ook het ontbijt was deze keer maar beperkt. Erg veel honger had ik toch niet na het uitgebreide avondmaal van de vorige avond. Voor deze laatste dag had organisatrice Mimi een rondleiding met gids voorzien. Het was door onze gids Ari dat we voor het eerst Afrikaans hoorden spreken. Met een minibusje reden we naar de voet van de Tafelberg en een “sweefspoor” (kabelbaal) bracht ons in één trek naar boven. Het was een uiterst zonnige winterdag vandaag, wat het uitzicht tijdens de klim naar 1.086 meter alleen maar indrukwekkender maakte.
Boven op de Tafelberg — Table Mountain in het Engels — heb je een indrukwekkend uitzicht over de hele omgeving. De natuur is er ook net iets anders dan beneden; boven heerst er een microklimaat wat enkel lage struiken en knaagdieren voortbrengt. De gids gaf ons volledige vrijheid om een klein uurtje rond te wandelen. De winterse zon scheen fel maar gaf weinig warmte en een sporadische wind deed me m’n jas stevig dicht houden. Geen dieren gezien. Wel enkele onvergetelijke vergezichten.
Tourgids Ari toonde ons nog wat andere leuke plekjes van Kaapstad. Zo was er de islamitische wijk rond Chiapinni Street met z’n kleurrijk geverfde huizen. Blijkbaar was de moslimgemeenschap er al meerdere eeuwen vertegenwoordigd en hebben ze zich goed geïntegreerd binnen hun eigen stadsgedeelte.
Voor het laatste gedeelte van deze toeristische daguitstap reden we naar The Waterfront, de vernieuwde havenwijk met z’n vele restaurantjes en kleine winkeltjes. Voor deze laatste lunch in Kaapstad koos ik voor een lekker slaatje, een lokale wijn en een onbekende gebakken vis uit het zuiden van de Atlantische Oceaan. Er was ook mogelijkheid om mosselen met friet te krijgen, maar het leek met zonde om helemaal naar Zuid-Afrika te vliegen om enkel bij de keuken van thuis te blijven.
Na die vullende maaltijd konden we kiezen: nog enkele uren rondkuieren en winkeltjes aflopen, of terugkeren naar het hotel voor een douche en wat extra rust. Zelf koos ik voor de tweede optie en boekte nog enkele extra uren slaap. (Die waren welkom na de party en afterparty van gisteren.) Toen de groep weer volledig was namen we afscheid van onze vriendelijke Afrikaanse gastheren en ‑dames. Ze hadden een vlekkenloos programma voorzien. Een busje bracht ons opnieuw naar de luchthaven voor onze terugvlucht naar Heathrow.
Zuid-Afrika is een land om zeker opnieuw te bezoeken. Je moet er een langere tijd kunnen verblijven en het hele land leren kennen. Minimalistisch reizen met een backpack en huurauto lijkt me nog het eenvoudigst. Met een goede planning moet dat zeker mogelijk zijn. Uiteindelijk is de vraag niet “of” ik terug kom maar eerder “wanneer”.
Epiloog
Voor onze terugvlucht hadden we dezelfde crew van British Airways. Het eten onderweg was dus voorspelbaar. Ik had een grote zak M&M’s voorzien. Die deelde ik uit terwijl iedereen een film was aan het kijken. Zelf kon ik niet meteen slaap vatten. Met m’n hoofdtelefoon op koos ik voor een audioboek waarin Stephen Hawking het ontstaan van alles uitlegde. Met die wetenschappelijke omschrijvingen van atomen, zwaartekracht en tijdreizen viel ik uiteindelijk in slaap.
Ik werd wakker boven Frankrijk, en een klein uurtje later waren we al in Londen. Het was er minstens 10°c warmer dan in Kaapstad. Blijkbaar was voor België hetzelfde weer voorzien. M’n restende Rand had ik omgeruild in Pond Sterling en om m’n rug wat rust te gunnen koos ik voor een deugddoende rugmassage. Een uitstekende beslissing. In Brussel vonden we vlot onze bagage en werd afscheid genomen van de reisgenoten. Enkele trein- en tramritten later was ik helemaal thuis en klaar voor een lange slaap in mijn eigen bed.