How to Learn from Your Successes (response to Copyblogger)

Last year, Copyblogger disabled the comments on their blog. That’s unfortunate, because I find their podcast The Lede really interesting. In their latest episode, they discussed the How to Learn from Your Successes. This is my opinion on their latest episode, 25 minutes in, while at the same time vacuum cleaning my living room.

It sounds like what you were saying is: when you started working at Copyblogger, you did not feel confident enough about your own capabilities. In a moment like this, your new colleagues should have noticed your discomfort, and given you a little boost of self-confidence. Something in the spirit of: “Hey man, we know you may be doubting yourself right now. But remember: we picked you above all the other candidates because we believe that YOU have the right stuff to pull off this job.”

Motivating people, or finding your own motivation, can be tricky. Sometimes you just don’t feel like it. Other times, your productive spurt is stifled by distractions. Creating a supportive, understanding yet challenging workplace is a challenge for every company.

By the way: if you (the people from Copyblogger) are looking for someone with the right mindset, who is willing to work hard, shoot me an email.

Augmented Humanity: de Homo Sapiens Augmentis

Robots en automatons zijn leuke gimmicks. En het lijkt aannemelijk dat een échte A.I. qua intelligentie een aardig niveau boven de mensheid uitstijgt. Maar de echte ‘revolutie’ verwacht ik vooral bij onszelf. Het onderwerp blijft ontzettend interessant en relevant: slimme auto’s of slimmere bestuurders? Daarom deel ik, na jaren twijfelen, graag mijn presentatie op Barcamp Antwerpen 2012.

https://www.slideshare.net/aardling/augmented-humanity-bca2012

PS: If you like this slidedeck (in English) and would like more information about the video (in Dutch), feel free to leave a note in the comments below.

PPS: The phrase Homo Sapiens Augmentis seems to have been coined by Derek Jennings in this unrelated sports article about the Super Bowl XLI.

De Dappersten aller Galliërs

Aanslagen en terrorisme. Na de recente gebeurtenissen in Parijs en Verviers zit de schrik er opnieuw dik in. Dat is toch wat ik afleidt uit alle berichten in de media. Schoolreizen die worden afgelast, soldaten in de straten, allochtonen die worden nagekeken met wantrouwen. Een mens zou voor minder bang worden van de buitenwereld.

Terreurdreiging

Het terreurniveau in België blijft hoog. De voorbije weken volgden er nieuwe dreigementen van terreurdaden. 1Metro, IS dreigt met bomauto’s en onthoofdingen in België, 29 januari 2015, p. 2.

De terroristen waarschuwen in de eerste plaats dat ze de Amerikaanse president Barack Obama zullen onthoofden. […] Daarna worden ook Frankrijk en ons land bedreigd. “We komen naar jullie landen met bomauto’s en explosieven. En jullie hoofden zullen we afhakken”, vervolgt de man, geflankeerd door twee bewapende medestrijders en een groepje omstaanders. “Wij zijn voor niets of niemand bang.”

Men viseert vooral België. Blijkbaar omdat de mensen hier banger zijn dan elders.2Johanna Laurent, Voor IS is België een voorbeeld, De Morgen, 27 januari 2015, p. 9.

“Ik zie verschillende reden waarom België nu plots in het vizier genomen wordt”, zeg onderzoeker en radicaliseringsexpert Montasser AlDe’emeh. “Allereerste zijn er de recente gebeurtenissen in Verviers. Khalid Ben Larbi, een van de jongens die toen omkwam, zat vorig jaar nog in Syrië. Samen met een hele groep jongens is hij toen uit Molenbeek vertrokken. Zijn vrienden die nu nog in Raqqa zitten, zijn erg gefrustreerd. Menselijk gezien is Ben Larbi immers een vriend die gedood werd. Die jongens gaan daar in het IS-kalifaat steeds vaker over praten, waardoor hun klachten bij een plaatselijke emir terecht komen. Op die manier zijn die bezwaren wellicht ook bij al-Adnani terechtgekomen. Bovendien weten ze ook dat er intussen soldaten in de Belgische steden rondlopen. Zij weten dat Bart De Wever troepen wil inzetten. Zij weten dat de angst zich hier door de straten verspreidt. Daar spelen zij op in. Ze zouden evengoed de VS, de Britten of Jordanië kunnen viseren, maar dat doen ze niet. Want België toont meer angst.”

Angst voor de buitenwereld is geen oplossing. Jezelf afsluiten en vluchten uit de realiteit is een symptoom van een gebrek aan vertrouwen.

Liever dood dan dapper?

Ergens anders zijn er nog steeds dappere mensen die deze angst trotseren. Zo interviewde de Duitse journalist Jürgen Todenhöfer een ISIS-slachter in het hol van de leeuw. Voor hetzelfde geld was hij zijn hoofd kwijt zoals zijn Amerikaanse collega’s James Foley of Steven Sotloff. Nu ja, met Duitsers moet je niet sollen. Die Angela Merkel is geen doetje.

Wij Belgen kunnen daar een voorbeeld aan nemen. Onze premier of minister van Binnenlandse Zaken kan de bevolking moed beter inspreken in plaats van afschrikken. Kenners van de klassieke oudheid — ik kijk naar u, Bart De Wever, kunnen teruggrijpen naar Julius Caesar’s fabeltje over “de dappersten alles Galliërs”. En dichter bij het heden, tijdens de Eerste Wereldoorlog, stond dit land bekend als “brave little Belgium.”

Hoog tijd dat we ons daar ook naar gedragen.

Birdman (2014)

Getipt als de ‘grote winnaar bij de volgende Oscars’ was Birdman zo’n titel die onmogelijk te negeren viel. In Hollywood-taal wil dat ongeveer evenveel zeggen als: “Dit is een film die niet over robots of exploderende wolkenkrabbers gaat.” Fox Searchlight heeft een reputatie hoog te houden, met parels als Slumdog Millionaire, Juno en The Full Monty. Dus voelde het ergens als een burgerplicht om deze nieuwste creatie van Alejandro González Iñárritu een eerlijke kans te geven.

Verhaal

Riggan Thomson (Michael Keaton) is een gevallen filmster die, in plaats van een rustige existentie te leiden op een privé-eiland met een onredelijk aantal papegaaien, besluit zijn comeback te forceren op Broadway. Dat blijkt niet zo vlot te lopen. Hoofdzakelijk omdat zijn geest hem plaagt met hallucinaties, maar ook omdat Broadway een soort gladiatorenarena is waarin niemand ongeschonden blijft.

Review

Ik heb het geprobeerd. Echt. Maar na een uur zat ik daar, mijn concentratie verdampend als een plas op het asfalt van Times Square, en ik besefte: deze film doet me gewoon niets. Zelfs Emma Stone, die normaal een soort universele publiekslieveling is, kwam hier niet tot haar recht. De cinematografie? Die was op z’n minst indrukwekkend, met eindeloze tracking shots die je het gevoel geven dat je in een ononderbroken koortsdroom bent beland. Maar zelfs dat kon niet verbloemen dat de film voelde als een experimenteel toneelstuk waarin iemand af en toe heel hard “kunst!” roept.

Enkele weken gingen voorbij. Vanmiddag keek ik het resterende deel, vol goede moed. En nog steeds begrijp ik niet waar al die lof vandaan komt. Zijn het de filmcritici die zichzelf in de film herkennen, als in: “Wij lijden ook, wij worstelen ook, geef ons een Oscar!?” Of is het de acteursgilde die haar eigen zwarte komedie over vergane roem en het angstzweet van irrelevantie toejuicht? De kritiek op Hollywoods oneindige parade van kaskrakers en superheldenfilms was scherp, dat geef ik toe. Maar als alternatief biedt Birdman… een neurotische Michael Keaton en een onduidelijk gevoel van existentiële vermoeidheid.

Verdict

Neen, voor mij was dit allesbehalve een aanrader. Maar goed, ik heb ook ooit Batman & Robin afgezet, en die werd door iemand op aarde gemaakt en goedgekeurd, dus misschien moet je gewoon zelf oordelen.

Christine and the Queens

Maandagochtend. Zelfs de zon slaapt nog. Een vroege trein dropt me in het kille Noordstation. Schuifelend langs trappen en gangen baant de massa haar weg richting onze hoofdstad. Ik wring me door het poortje van de metro. Op de lange roltrap zorgt de muziek in mijn oren voor een opgewekte cocon. Een française zingt over “le ciel coule sur mes mains.” Ik zal deze week nog vaak luisteren naar Christine and the Queens.

Sony Xperia Z3 Compact

In deze tijden van steeds grotere smartphones is dit toestel van Sony, met zijn 4.6 inch scherm, vergezeld van het woord ‘Compact’ in de benaming. Het is goed om te zien dat er nog fabrikanten zijn die de high-end ‘specificaties’ niet enkel weerhouden voor de grotere toestellen.

Lees verder “Sony Xperia Z3 Compact”