Getipt als ‘grote winnaar bij de volgende Oscars’ is het eerste wat ik over Birdman las. Fox Searchlight brengt wel vaker goede dingen als Slumdog MillionaireJuno of The Full Monty. Ergens voelde het dus als een verplichting om deze nieuwste film van Alejandro González Iñárritu een kans te geven.

Birdman

Riggan Thomson (Michael Keaton) is een gevallen filmster die tegenwoordig zijn heil zoekt op Broadway. We volgen hem tijdens de voorbereidingen van zijn volgende theaterstuk. Dat verloopt allesbehalve vlot, mede vanwege zijn hallucinaties.

Ik heb mijn best gedaan om Birdman een kans te geven. Na een uur kon het trage verhaal me gewoon niet meer boeien. Zelfs de veelbelovende Emma Stone stelde teleur met haar oppervlakkige acteerprestatie. De cinematografie was nog redelijk goed dankzij minutenlange shots die de personages blijven volgen.

Enkele weken gingen voorbij. Vanmiddag zag het resterende deel. Nog steeds begrijp ik niet waar al die lovende woorden vandaan komen. Zijn het de filmcritici die zichzelf herkennen? Of de acteursgilde die zwartgallig haar eigen fin de carrière uitdaagt? De kritiek op grote kaskrakers met veel geweld en superhelden is gevat. Maar vervang je die met zwarte humor?

Neen, voor mij was dit in ieder geval geen aanrader.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Stijn Vogels, een erkende expert in geopolitieke en technologische trends, analyseert wereldgebeurtenissen sinds 2003. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling, en sociale media platforms. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor "connecting the dots" tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar 'goed te doen' door middel van zijn doordachte analyses en waardevolle perspectieven op onze snel veranderende wereld.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *