Barack Obama behaalde eindelijk genoeg delegates om de nominatie van de democratische partij in de wacht te slepen. In tegenstelling tot wat Clinton aanvankelijk verwachtte bleek het een eindeloos lijkende race te worden om de meeste stemmen en delegates. Zelf had ik ook een heel ander resultaat verwacht.
Hillary Clinton, die al heeft laten weten de handdoek voorlopig nog niet in de ring te willen gooien, zegt ondertussen eventueel bereid te zijn om als running mate van Barack Obama de presidentsverkiezingen in te gaan. Op zich lijkt me dat geen slimme zet, als Obama inderdaad zijn boodschap van verandering wil blijven aanhangen.
Als Hillary inderdaad het beste voor heeft met haar partij, zoals ze beweert, dan lijkt het me evenmin geen slimme zet om zich op te dringen als running mate. Het zou ten eerste al een toonbeeld zijn van uitdagende koppigheid, en evenzeer een negatief beeld schetsen van Obama’s leiderschap. Het kiezen van een vice-president is immers aan hem.
Vergeleken met Clinton’s uitdagende speech in New York vannacht was de toespraak van Barack Obama veel verzoenender. Hij liet uitschijnen een beroep te willen doen op Clinton bij zijn plannen om de gezondheidszorg te hervormen. Een gelijkaardig idee heb ik al enkele dagen in gedachten: een golden ticket zal het niet worden, maar de kans dat de Hillary een ministerpost in de wacht sleept lijkt me erg realistisch.
En ik hoop dat hij nog meer gaat winnen ook :)
anderzijds is het wel zo dat Obama kiezers wsl niet voor McCain zullen stemmen maar dat Clinton kiezers dat wel zouden kunnen doen, vandaar is het geen slecht idee om Clinton in de aandacht te houden (ik zeg niet Running mate) om die stemmen te verzekeren.
Clinton sprak deze week overigens al nadrukkelijk haar steun uit aan Obama nadat die 2 privé gesprekken hadden gehouden. Dat ruikt naar deals ;-)