Altijd al vragen gesteld bij de gigantische financiële slagkracht van Bill en Hillary Clinton? Conservatief auteur Peter Schweizer schreef er een boek over, Clinton Cash (2015), en verfilmde die tot documentaire die nu te zien is op het filmfestival van Cannes.
Wie geeft geld aan de Clintons of hun organisatie Clinton Global Initiative (CGI)? Krijgt die persoon daarvoor iets in ruil? En wanneer gebeurt dat precies?
[…] een document uit 2008, het jaar waarop Hillary Clinton aangesteld werd als minister van Buitenlandse Zaken. “President [Barack] Obama verplichtte haar toen een lijst op te stellen van haar financiële donors”, vertelt Schweizer. ‘De eerste keer dat ik die lijst zag, viel me op dat er naast de voorspelbare banken en nutsbedrijven ook veel mijnbedrijven op stonden.’
Wat hij ontdekte, was allesbehalve fraai. ‘Clinton Cash’ reist van Rwanda en Nigeria naar India en Rusland en beschrijft een steeds terugkerend fenomeen. Staats- of bedrijfsleiders die CGI steunden, konden rekenen op een gunstige behandeling door de Amerikaanse overheid. Hillary Clinton had doorgaans een beslissende stem. Dat de zakenpartners in kwestie soms een bedenkelijke reputatie hadden op het vlak van mensenrechten of milieubescherming maakte niets uit.
Sinds 2003 deelt Stijn Vogels zijn mening over mondiale merkwaardigheden. Gewapend met een geschiedenisdiploma en een scherpe pen zoekt hij naar zin in de chaos. Misschien vind je iets wat je aan het denken zet. Misschien ook niet. Maar dat is het risico van nieuwsgierigheid.
Bekijk meer berichten
