Starbucks & de Europese koffiecultuur

Normo koffie

Meer dan twee jaren gele­den opende Star­bucks Antwer­pen zijn deuren, hier om de hoek aan het cen­traal sta­tion. Vol­gens Foursquare ben ik er in al die tijd 44 keer langs­ge­weest — het laat­ste bezoek is alweer enige tijd gele­den.

Tegen­wo­ordig verkies ik eerder de Ein­stein iets verderop in het sta­tion. Die is stuk min­der duur en heeft een veel snellere bedi­en­ing. Maar daar stop ik dan ook alleen ’s ocht­ends wan­neer er niet veel tijd is.

Einstein koffie op de trein
Mijn Ein­stein koffie ’s ocht­ends op de trein naar Brus­sel

Tij­dens het week­end of op vri­je dagen doen we wat meer moeite om naar Caf­fè­na­tion, Nor­mo of De Dikke Kat te trekken. De keuze­mogelijkhe­den zijn grot­er en passen beter bij mijn eigen smaak. Een echte koffie ga je drinken om te geni­eten, niet om vlug door te slikken.

Dat is niet onge­woon, zo blijkt uit In Europe, Star­bucks Adjusts to a Cafe Cul­ture. Een inter­es­sante en herken­bare analyse van de Europese koffiecul­tu­ur.

Near­ly a decade after ven­tur­ing into Europe […] the com­pa­ny has strug­gled here on the Con­ti­nent that gave birth to cafe and cof­fee­house cul­ture.

Whether in Ams­ter­dam, Berlin or Lon­don, or even among sub­sets of Parisians, Star­bucks stores are often packed with urban­ites, tourists and lap­top-wield­ing young peo­ple who embrace the cof­fee chain as an avatar of Amer­i­can pop­u­lar cul­ture.

While a New York­er might grab a cof­fee to go — car­ry­out orders are one of the company’s biggest mon­ey mak­ers — French friends tend to sit when they sip. So Star­bucks is hav­ing to invest huge amounts to give its stores in France addi­tion­al seat­ing space, along with oth­er ren­o­va­tions.

Ameri­ka is het land van de fast food. Die cul­tu­ur bracht ook een fast cof­fee met zich mee. Of deze con­cepten ook in Europa werken, dat betwi­jfel ik. Wan­neer we ergens gaan eten of drinken, dan bli­jf je alti­jd een tijd­je zit­ten. Een dri­ve through heb ik zelfs nog nooit over­wogen. Ligt dit aan onze cul­tu­ur?

Foto: Sofie Wielandts

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Doe mee met de conversatie

4 reacties

  1. Wederom leuk artikel.
    Meer ingebed in onze cul­tu­ur. Recent zat­en we bv. in Istan­bul, waar het duidelijk de gewoonte was de mensen erg snel te bedi­enen. Eens jij (niet de ganse tafel) gedaan had, kwa­men ze al afruimen en het vol­gende bren­gen… Vreemd, maar cul­turen he.
    En uit­er­aard ook de adap­tatie eraan én een eigen smaak.

    1. Goed punt. Zou je Istan­boel kun­nen betrekken bij de Europese koffiecul­tu­ur van salons? Ik dacht dat Turk­i­je eerder het land van de (zoete) thee was. Smak­en ver­schillen uit­er­aard. Miss­chien ligt het aan het feit dat Mocha alti­jd dichter bij het Mid­den Oost­en ligt dan Europa.

      1. Klopt, van die thee.
        Anderz­i­jds heb je er ook aardig wat koffiehuizen (zek­er in de groot­stad leek me dat een gang­baar fenomeen), waar­bij Turkse Koffie (lees: ver­schrikke­lijk zwaar goed­je, ziet er echt mod­der uit) de kroon spant. Het heeft zo zijn rede­nen dat ze er een glas water bij geven… ;-)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *