Douwe Egberts

De koffie van Douwe Egberts is een aro­ma uit m’n jeugd. De geur dwar­relde door ons huis en dat van m’n groot­moed­er. Mocht ik als kind nog geen smaak hebben voor koffie, het aro­ma is me toch alti­jd bijge­bleven, samen met de gelu­iden van onze oude koffiezet.

Onder­tussen werd die koffiezet al lang ver­van­gen en drink ik zelf al eens een kop­je gemalen zwart. Welk merk daar­bij gebruikt wordt weet ik vaak niet, zolang de smaak maar goed zit. Wan­neer ik onder­weg ben is het ook niet alti­jd mogelijk om op m’n stap­pen terug te keren en de barista te vra­gen wat ze pre­cies gebruik­te; als ze dat al weten.

Uit­er­aard wist ik wel waar koffie van­daan kwam en had ik noties van het ver­w­erk­ing­sprocess. Uit de mas­ter­class overzeese geschiede­nis herin­nerde ik me nog hoe dr. Jan Par­men­tier vertelde over Mocha in Jemen, en dat er keuze bestaat tussen Ara­bi­ca en Robus­ta.

Mokka haven in Jemen

We waren aan­ge­naam ver­rast toen Douwe Egberts ons uitn­odigde om koffie te leren bran­den. De agen­da voor die avond was nog open, dus dat luk­te pri­ma. Ik ging ’s ocht­ends eens niet met de trein naar het werk, maar nam de auto om ’s avonds zek­er bij Sara Lee te rak­en.

Ergens tussen de velden net buiten de Brus­selse ring ter hoogte van Grim­ber­gen reed ik ver­loren. Vol­gens m’n GPS was ik op de juist locatie. Of toch in de buurt. Maar buiten waren enkel paar­den van een manège, en iets verderop stond een groep­je mensen die zich wat ik op hun oprit deed.

Sara Lee in Grimbergen

Eigen­lijk niet zo’n groot prob­leem, want op de achter­grond piepte een kan­toorge­bouw net boven de bomen. Twee strat­en verder en ik was op het juiste adres. En net op tijd ook, want het begon net te rege­nen.

Geuren van ver­schil­lende koffie ver­welkom­den me. In de lob­by hing duidelijk een rijk aro­ma. Die kwam waarschi­jn­lijk van de grote zakken en schalen koffie die daar ston­den.

Koffiebonen

Soorten koffie

Begin­nen deden we met een stuk­je geschiede­nis van hoe Egbert Douwes zo’n 260 jaar gele­den zijn kruide­nier­sza­ak begon. Het waren zijn zoon Douwe Egberts en lat­er diens weduwe die zich toeleg­den op koffie, thee en tabak. Bij­zon­der inter­es­sant alle­maal voor iemand met een achter­grond als his­tori­cus. :) De oude foto’s, ver­pakkin­gen en reclame­posters die de lob­by sier­den waren meer dan genoeg om me een tien­tal minuten bezig te houden.

Douwe Egberts geschiedenis

Douwe Egberts gamma

André Hoinkis

En toen begon de work­shop. Spe­ci­aal voor deze gele­gen­heid was meester-koffiebran­der André Hoinkis overgevlo­gen vanu­it Brazil­ië. Hij kwam ons leren hoe we onze eigen koffie kon­den samen­stellen, van begin tot einde. Begonnen werd met het blenden. Omdat het al laat in de namid­dag was kozen we voor een milde koffie met zachte smaak. Straffe koffie is goed om ’s ocht­ends wakker te wor­den, maar niet aanger­aden na 16u omdat je moeil­ijk­er in slaap zou rak­en. Op de achter­grond ston­den twee bran­ders klaar, op ver­schil­lende tem­per­a­turen zodat we het ver­schil kon­den ont­dekken. Bij het koffie bran­den zullen de bonen je vertellen wan­neer ze klaar zijn. Hoor je de bonen sprin­gen en pop­pen, dan heb je nog enkele sec­on­den om ze eruit te halen. Pre­cisiew­erk dus.

Koffie blenden

Opletten en nota's nemen

Koffiegeur

Koffie branden

Reken maar dat iedereen graag wou proeven van onze cre­atie! Die lekker geurende koffie werd ver­vol­gens gemalen. André beschreef hoe je best een kop­je zet: eerst water door je fil­ter laat lopen, om daar­na pas de gemalen koffie erbij te doen. Je water mag ook niet te warm of te koud zijn. Resul­taat: een kop­je dat bij iedereen goed in de smaak viel. De lieve mensen van Douwe Egberts waren zelf ook onder de indruk. :-)

Koffie zetten

Foodie paparazzi

Tot slot was er de voorstelling van de vier nieuwe koffies­mak­en. We kre­gen telkens een kop­je en moesten raden welke extra ingrediën­ten op tafel voor de smaak zorgden. Niet makke­lijk maar wel lekker! En meteen ook mijn eerste ervar­ing met cof­fee cup­ping. De vier nieuwe smak­en bleken uitein­delijk:

  • Del­i­cate (wit): een zachte koffie met een lichte nas­maak van zoethout en wal­noot.
  • Orig­i­nal (rood): een com­plexe maar even­wichtige koffie met een aro­ma van caramel en cacao. Straf spul.
  • Sub­lime (blauw): decafeïnekoffie met pit­tig karak­ter en krachtig aro­ma dat doet denken aan mout en hazel­noot.
  • Black (zwart): een straffe koffie met een pit­tige nas­maak en fruit­ig aro­ma van bra­men en fram­bozen.

Koffie cupping

Cupping met fruit

Douwe Egberts Arome 1753

Lekkere broodjes

Cupcakes

Sti­jn gaat mor­gen­vroeg eens proberen om zelf een kop­je koffie te zetten. Thee is ook lekker als hulp­mid­del tegen een win­terse verk­oud­heid of als opwarmer tussendoor, maar toch: mijn ogen zijn geopende voor de brede koffiew­ereld. Dankjew­el Douwe Egberts voor deze smake­lijke avond. :-)

Douwe Egberts koffie

(Foto’s door Dieter Decuypere, met toestem­ming.)

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Doe mee met de conversatie

1 reactie

  1. A great sto­ry.
    A few years ago we dis­cov­ered that I am the great, great, great grand­son of Douwe Egberts, as writ­ten in the biog­ra­phy of Douwe Egberts by Jelle De Jong.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *