Wanneer het donker is ben ik niet zo op m’n gemak. Zeker niet wanneer er geen andere levende ziel te bespeuren valt. Ongeveer twee kilometer is het fietsen, heen, naar de videotheek. En onderweg kwam ik niemand tegen. Akelig. “Is het écht al zo laat?”, dacht ik bij mezelf. Het opnieuw beginnende regenweer en de wind in m’n gezicht maakten het er niet beter op.
Gepubliceerd door Stijn Vogels
Sinds 2003 analyseert Stijn Vogels wereldgebeurtenissen. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor “connecting the dots” tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar door middel van zijn doordachte analyses een waardevol perspectief te bieden op onze snel veranderende wereld.
Bekijk meer berichten
Herfst heet dat. En herfstweer is toevallig ook niet een van mijn favoriete seizoenen * kuch *