Bloggen en burgerjournalistiek

Steeds vaker maken social media nieuws sneller wereldkundig maken dan het ‘echte’ nieuws. Deze nieuwe ontwikkelingen beïnvloeden zowel kranten als burgerjournalisten. Monitoren zij het internet, of doen zij er niet zoveel mee en verkiezen ze de traditionele journalistiek?

Deze vragen en meer kreeg ik onlangs op mijn bord via Nicole Aldershof, pre-masterstudente journalistiek. Het me interessant deze vragen en bedenkingen ook met jullie te delen. Daarom publiceer ik hier enkele delen uit onze e-mailcorrespondentie — met toestemming, uiteraard.

Hoe en waarom is je blog ontstaan?

M’n eerste blogbericht schreef ik in augustus 2003. Ik studeerde toen aan de universiteit. Social media zoals we die vandaag kennen bestond nog niet. Bloggen was een van de manieren om je gedachten te delen met de rest van de wereld. (Die functie lijkt nu momenteel te zijn overgenomen door andere platformen zoals Facebook en Twitter.)

De eerste onderwerpen waarover ik schreef hadden vooral met m’n studie geschiedenis te maken: interessante dingen die ik tegenkwam tijdens lessen en die ik graag met de wereld wou delen. Daarnaast waren er vaak ook persoonlijke berichten over m’n studententijd in Gent over het kotleven en meer.

Geleidelijk aan kwamen daar meer onderwerpen bij. Ik studeerde af, en begon wat te schrijven over m’n zoektocht naar een vaste baan.  De persoonlijke ondertoon bleef wel.

En zo blijft dit nog steeds verder evolueren.

Wat is de bedoeling van je blog?

De achterliggende gedachte is steeds hetzelfde gebleven: informatie die mij interesseert (archieffunctie) delen met de wereld (broadcast kanaal). Vanuit dat kader beschouw ik de reacties die hierop komen doorgaans als een toegevoegde waarde, een verrijkende extra.

Zie je jezelf als burgerjournalist?

[In de zin van dat je zelf nieuws verzamelt en verspreidt.]

Bloggen en burgerjournalistiek overlappen in zekere maten maar kennen ook enkele grote verschillen.

• Bloggen is zo eenvoudig geworden dat in principe iedereen een platform kan gebruiken om zijn mening en ideeën met de wereld te delen.
• Burgerjournalistiek leunt dan weer dicht aan bij de journalistiek zelf.  Zoals je weet kom je op die manier in de wereld van deontologie en objectief/subjectief schrijven.

Wat burgerjournalistiek en bloggen betreft merk ik toch nog een grote neiging naar het subjectieve toe.

Na mijn studies heb ik nog overwogen een bijkomende opleiding journalistiek te volgen. (De financiële situatie liet dit echter niet toe.) Het leek me aanvankelijk interessant om met sommige nieuwsberichten de journalistieke richting uit te gaan. Maar van dat idee ben ik later toch afgestapt. Ik stelde mezelf de vraag: wil ik neutraal berichten over gebeurtenissen, of schrijf ik voor mezelf (eigen mening)?

Ik verkoos om duidelijk mijn eigen mening te blijven geven. Dit leek me de interessantste richting, en het is waarschijnlijk ook wat mijn lezers doorheen de jaren zijn komen te verwachten. Wat vroeger het “nieuwsarchief” was heb ik dan ook omgedoopt tot “opinie”.

Vanuit bovenstaand perspectief en evolutie zou ik mezelf dus eerder plaatsen aan de kant van columnisten met een duidelijke eigen mening, en minder in het werkgebied van neutrale reporters in de (burger)journalistiek.

Waarom blog je al zo lang?

1. Aanvankelijk wou ik vooral informeren over m’n bezigheden.
2. Stilaan zag ik dat het bloggen ook een interessante manier kon zijn om informatie bij te houden voor mezelf. Een tweede brein zou je kunnen zeggen. Mooie dingen die ik niet wil vergeten. Handige informatie die ik bij de hand wil houden. Dat kan je ook doen met externe tools, maar ik verkies de volledige controle te hebben over mijn eigen platform.
3. De laatste jaren is er nog een andere beweegreden bijgekomen. Het blog kreeg de mogelijkheid om inkomsten te genereren door advertenties te tonen. Ik heb toen bewust de keuze gemaakt om alle opbrengsten uit te gebruiken om een goed doel te steunen.

∴

Bovenstaande antwoorden betreffen vooral m’n eigen, subjectieve mening. Hoe denken jullie hier zelf over? Waarom bloggen jullie? En vertrekken jullie daarbij vanuit een welbepaald standpunt?