De voor­bi­je dagen waren er in Tune­sië grootschalige protesten tegen de hoge werk­loosheid, cor­rup­tie, beperk­te vri­jhe­den en inflatie.

Pres­i­dent Zine El Abidine Ben Ali is al sinds 1987 aan de macht. Dankz­ij het toerisme kende het land kende een relatieve wel­stand, al was dat voor de burg­er­bevolk­ing niet alti­jd merk­baar. De staat houdt alles in de gat­en. In Tune­sië werkt 1 op de 100 inwon­ers voor de vei­lighei­ds­di­en­sten.

Mohammed Bouazizi

De protesten begonnen nadat stu­dent Mohammed Bouaz­izi zichzelf in brand stak uit protest tegen het in beslag nemen van zijn groen­tenkar. Hij over­leed in het zieken­huis aan zijn ver­wondin­gen. De eerste demon­straties begonnen in Sidi Bouzid, Bouzazi’s woon­plaats, en ver­sprei­d­den doorheen het hele land.

Een avond­klok werd ingesteld. De poli­tie schoot zelfs met scherp naar de betogers. Ondanks het uiteenslaan van deze betogin­gen slaagde men er echter niet meer in om de volk­sop­stand de kop in te drukken.

Volksprotest in Tunesië
© Fethi Belaid, AFP, Get­ty Images

Machtswissel

Onder­tussen is pres­i­dent Ben Ali gevlucht naar Mal­ta, met hulp van Libië. Pre­mier Mohamed Ghan­nouchi, een par­ti­jgenoot van de pres­i­dent, heeft voor­lop­ig het poli­tieke lei­der­schap overgenomen.

Hoe de sit­u­atie verder zal evolueren is nog onzek­er. Op het live blog van The Guardian kan je de sit­u­atie van min­u­ut tot min­u­ut vol­gen.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.