Het was verdorie spannend. Bij de maneuvers had ik tijdens het parkeren eventjes de stoeprand geraakt, maar de wagen stond uiteindelijk toch mooi recht. Na ongeveer tien minuten stapte iedereen in en reden we met z’n drieën het examencentrum van Alken buiten voor het tweede deel van de test.
Alhoewel het niet eens twee uur was bleek het toch verbazend druk in en om Hasselt-city. Gedurende de route stonden we dan ook 30% van de tijd aan rode lichten. Een klein half uur later en vele zweetliters lichter was het eindverdict toch positief: geslaagd, zonder opmerkingen.
Mijn rijbewijs is binnen, en daarmee is er alweer een extra stap volbracht van ‘het grote plan‘. Zijn er nog volgende stappen? Die verdoemde thesis afwerken en vervolgens op zoek gaan naar een voorlopige job om geld in het laatje te brengen.
*blij*
proficiat!
Hoera! Proficiat!
Mooi zo! Je rijbewijs, je vrijheid!
*wink*
5 jaren-plan inderdaad. Daar zitten nog wel wat andere stappen in, maar daarover later vast nog meer.
“Het Grote Plan?”
Maakt dat deel uit van De Grote Stap Voorwaarts? En wat houdt dat in?
5 jaren-plan?!
Proficiat.
Naar ’t schijnt is da tegenwoordig nogal streng geworden.
Ik ben 16 jaar geleden door ’t rood gereden op mijn examen op de grote ring van Hasselt. Maar da was toen nog niet zo erg want ik was geslaagd.
Mijn moeder heeft haar rijbewijs nog schriftelijk gekregen …
Mijn grootvader krijg zijn rijbewijs gewoon bij de nummerplaat.
Proficiat
puik!