Auteur Cal Newport, van o.a. Deep Work, spreekt zich uit over het gebruik en misbruik van social media. Voor persoonlijk gebruik zie ik zeker het nut van sociale media. Maar om je professioneel te profileren zijn er duidelijke grenzen die je best erkent.
Lees verder “Cal Newport over social media grenzen”Over Steve Bannon’s strategie van Nationalisme
Opmerkelijk interview met Steve Bannon, de strateeg van Donald Trump. Daarin bespreekt hij zijn visie op nationalisme. Enkele verontrustende uitspraken over de toekomstige beleidsvoerder van het Witte Huis in Washington.
Lees verder “Over Steve Bannon’s strategie van Nationalisme”Drie vragen over de Amerikaanse verkiezingen
Slechts vier dagen scheiden ons nog van de climax van deze Amerikaanse presidentsverkiezingen. Op woensdag 9 november zal België ontwaken met het nieuws wie de volgende bewoner is van het Witte Huis: Democraat Hillary Clinton of Republikein Donald Trump. Binnen dit thema bracht De Standaard dit weekend een editie waarin specialisten hun visie bespraken aan de hand van drie vragen. 1De Standaard, 5 en 6 november 2016. Interessant genoeg om zelf eens te doen.
1. Wat heeft u het meest verrast?
Mijn eerste ervaringen met Amerikaanse nationale politiek gaan terug tot het debacle tussen George W. Bush en Al Gore in 2000. Sindsdien volg ik de vierjaarlijkse voorrondes en debatten.
Wat me in 2016 uitzonderlijk verbaasde was enorme schaal van dit mediacircus. Het begon eigenlijk al midden 2015. Vergeleken met vorige verkiezingen nam de echo chamber van politieke berichtgeving dit maal groteske proporties aan. Het wekelijkse circus rond ieder nieuw Trump-schandaal. De manier waarop Clinton een voorkeursbehandeling kreeg tijdens voorverkiezingen en discussies.
Bijvoorbeeld: toen e-mails van de Democratische partij uitlekten, die aantoonden hoe men Bernie Sanders’ positie ondergraven heeft, werd de focus verschoven naar mogelijke inmenging vanuit Rusland. Beide thema’s waren verontrustend, maar Clinton kroop iets te graag in deze slachtofferrol. Dat kwam vreemd over. Hillary Clinton was immers de gedoodverfde favoriet vanaf dag één.
2. Wat kunnen we leren van de Verenigde Staten?
Waarschuwingen. Ten eerste het grote gevaar van een polariserende samenleving. Tegenstrijdige ideeën. Verbaal moddergevecht. Kandidaten die elkaar vergelijken met de duivel. Spanning ten top. In België en Europa zie je dat ook, maar meer beschaafd en minder uitgesproken. Voorlopig toch.
Ten tweede de elitaire politiek. Zowel Trump als Clinton behoren tot de elitaire superrijke 0,1%. Zonder geld heb je geen invloed op politiek. Al meerdere decennia is hun representatieve democratie vergleden richting oligarchie en plutocratie. Stel je voor dat politiek in België het voorrecht is voor zakenmensen als Albert Frère en Mark Coucke, of oplichters als Jean-Pierre Van Rossem. In Italië zagen we dit al verkeerd aflopen met Silvio Berlusconi.
Ten derde het gevaar van autoritaire regimes. Vooral Trump lijkt zijn inspiratie te halen bij onvrije landen als China en Rusland. Dichter bij huis zie je het effect van Hongarije onder Viktor Orbán of Turkije onder Recep Tayyip Erdogan. Het machtsvertoon in die landen is gebaseerd op het verdoezelen van eigen angst en zwakte.
3. Veranderen deze verkiezingen uw liefde/appreciatie voor de Verenigde Staten?
Momenteel zie ik de VS steeds minder als voorvechter van democratische waarden. Niet langer United, maar eerder de Divided States of America. Conservatief Amerika leeft in een nostalgische droomwereld van weleer. De VS veranderen, verstedelijken, worden diverser. Die klok kun je niet terugdraaien. Zelfs niet met een muur.
Over de kunstsmokkel van ISIS via België
Sinds de aanslagen van 22 maart zou je denken dat onze overheid zijn lesje leerde qua terreurbestrijding. Helaas staat men, door passiviteit en besparingen, toe dat terreurorganisatie ISIS actief fondsen blijft werven in België, o.a. door de verkoop van kunstsmokkel uit strijdgebieden.
Een van de daders van de terreuraanslagen van 22 maart in Brussel was actief betrokken bij de smokkel in kunstwerken in België. Interpol waarschuwt dat ons land een draaischijf wordt. De illegale handel in kunstvoorwerpen is een bekend fenomeen bij de financiering van transnationale criminele activiteiten. Met de oorlog in Syrië en Irak is al aangetoond dat IS onder meer via die kanalen zijn strijd financiert. [Paris Match] onthult dat de Belgische douane in januari twee grafstenen uit het derde millennium voor Christus in beslag nam, die afkomstig waren van de archeologische site van Mari in Syrië. 1Frederic Loore, Un auteur des attentats de Bruxelles impliqué dans un trafic d’objets d’art, Paris Match, 27 oktober 2016. Interpol Damascus waarschuwde voor hun twijfelachtige herkomst, maar het parket gaf er geen gevolg aan. 2Lieven Desmet, België draaischijf voor kunstsmokkel voor terreur, De Morgen, 28 oktober 2016, p.11.
Interpol is niet mals voor ons land, en met name Jan Jambon, als minister voor binnenlandse zaken verantwoordelijk voor de ordehandhaving en politie.
Er is onbegrip omwille van de beslissing om de cel kunst en antiek van de federale politie te ontmantelen. Het gevaar is dat het van België een Europese draaischijf maakt. “België, dat al lang een populaire bestemming is voor antiek en andere culturele voorwerpen die gesmokkeld werden of illegaal werden verkregen, zal zeker nog meer smokkelaars aantrekken”, schrijft de internationale politieorganisatie. Het opdoeken van de bewuste kunstcel binnen de federale politie gebeurde op last van minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA). […] Het opdoeken van de cel veroorzaakt ook in eigen land een aantal oprispingen, [o.a. bij] Christina Ceulemans, directeur-generaal van het Koninklijk Instituut van het Kunstpatrimonium.
Geef je dag eens aan een ander
Regelmatig bedenk ik me hoe goed ons leven is hier in België. Als werknemer van AG Insurance kan ik allerminst klagen. Maar niet iedereen heeft evenveel geluk. Solidariteit is belangrijk. Daarom neem ik regelmatig de tijd om ook iets terug te geven aan onze maatschappij.
Lees verder “Geef je dag eens aan een ander”AirSpace design van koffiebars
Mensen die graag koffie drinken komen al eens in een koffiebar. Als jij ook zo iemand bent, dan is het je vast opgevallen dat de inrichting van zulke koffiebars vaak op elkaar lijkt. Blijkbaar heet dat AirSpace en is het een internationaal fenomeen. Die uniforme stijl heeft zowel een positief als negatief effect.
In een veelbesproken en een talrijk gedeeld artikel op de Amerikaanse website The Verge beschrijft journalist Kyle Chayka uit New York zijn theorie over de gelijkenissen tussen koffiezaken. […] De hippe zaken waarover Chayka het heeft, benoemt hij met de term ‘AirSpace’. […] Omdat mensen meer en meer mobiel worden en vaker en verder reizen, worden stijlen vlugger doorgegeven. Social media kanalen als Instagram, Pinterest en Facebook brengen een sneeuwbaleffect op gang. De inrichting werd gekozen om voor bezoekers een herkenbare en geruststellende omgeving te creëren. […] Je bent misschien wel altijd op je gemak, maar verrassing en verwondering zal je steeds minder ervaren. 1Gazet van Antwerpen, Waarom alle hippe koffiebars op elkaar lijken, 18 oktober 2016, pp. 16-17.
De stijl op zich is vrij herkenbaar. Denk ik even na over de plekken waar ik regelmatig kom, dan er heel wat terugkerende elementen: vezelplaat voor de toog, krijtmuur met menu en prijskaart, gloeilampen waar je net niet tegenaan loopt, etc. Het geheel is meestal afgewerkt met tweedehands of retro meubilair.
Wie momenteel graag een koffie gaat drinken of wil werken in een koffiebar, doet dat graag in een open en mooie ruimte. […] De minimalistische stijl met vintage meubels is een trend waar je niet omheen kunt. Voor onze zaak werkten we ook eclectische en deden we inspiratie op bij zaken in het buitenland. […] Waarom we tweedehands meubels gebruiken? Simpel, die zijn gewoon goedkoper. Voor de stoelen betaalden we 8 euro in de kringloopwinkel. Ook de leidingen lopen gewoon zichtbaar langs de muren. 2Gazet van Antwerpen, “Deze stijl is gewoon goedkoper”, 18 oktober 2016, p. 17.