Mamma Mia! (2008)

Mamma Mia

Echt veel zin om deze chick flick te zien had ik aan­vanke­lijk niet, maar dankz­ij Brico waren de tick­ets gratis en het was sowieso Loes haar beurt om een film te kiezen. Wij dus naar Genk, voor een por­tie val­szin­gen van jew­el­ste. De open­ingss­cène bleek alvast genoeg om meteen in de lach te schi­eten van plaatsver­van­gende schaamte.

Don­na Sheri­dan (Meryl Streep) woont met haar dochter Sophie (Aman­da Seyfried) op het kleine Griekse eiland Kalokairi. Sophie staat op het punt te trouwen. Maar eerst wil ze de iden­titeit achter­halen van haar vad­er, zodat hij haar kan begelei­den naar het altaar. In het dag­boek van haar moed­er ont­dekt Sophie dat ze drie mogelijke vaders heeft. Om uit te zoeken wie haar echte vad­er is, nodigt ze de drie man­nen uit, naar het Griekse eiland dat ze meer dan twintig jaar gele­den bezocht­en.


(Ned­er­land­stal­ige trail­er van Mam­ma Mia!, 2008.)

Mam­ma Mia! is een ver­film­ing van de gelijk­namige West End-musi­cal, gebaseerd op de wereld­beroemde hits van de suc­cesvolle Zweedse pop­groep ABBA. Hun muziek wordt gebruikt om boven­staand ver­haal te vertellen. De ver­w­erk­ing van die lied­jes in deze feel-good film is goed gedaan, maar het zin­gen op zich laat toch serieus te wensen over. De meeste acteurs zin­gen vre­selijk — een schor zin­gende Pierce Bros­nan is echt niet te doen — maar dat maakt het alvast iets real­is­tis­ch­er. Het zin­gen mag dan niet per­fect zijn, zon­der het bewust zelf te willen had de muziek me toch regel­matig te pakken. Bli­jf overi­gens zit­ten op het einde van de film, want de slotscène is bij­zon­der lach­wekkend.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *