Regen op een vensterraam

Vanmorgen luisterde ik met een half oor naar de radio. De enige zender die door de woonkamer speelt is Radio 1.1Ik luister graag naar de programma’s van Radio 1. Zo ben je “meteen mee” met het nieuws van de dag. Ook durf ik al eens de telefoon nemen en in een uitzending opduiken. Op zaterdagvoormiddag luister ik doorgaans naar Vox. Daar ontdek je al eens mooie nieuwe nummers. Zo ook vandaag.

De dromerige tonen en honingzoete stem van zangeres Esmé Bos waren een aangename verrassing. M’n Spaans is net goed genoeg om te begrijpen waar Ha Llovido (‘het regende’) over gaat. De tekst is een vrije bewerking van een ouder nummer van Pedro Guerra. Voor die slechte verstaander is er eveneens een strofe in het Nederlands.

Het heeft geregend knikkers kaarsen kogels ramen reuzen rozen vlammen vlokken vogels
Het heeft geregend liedjes liefde lijven mannen manen monden laat me bij je blijven
Zoveel meer zou het kunnen zijn
Zoveel meer had het kunnen zijn
Zoveel meer zou het kunnen zijn

Naar mijn gevoel past dit trage nummer perfect bij deze koude herfstdagen en donker wordende dagen. De allitererende tekst zorgt dan weer voor een optimistische kwinkslag.

Más tendrá que ser más

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Sinds 2003 analyseert Stijn Vogels wereldgebeurtenissen. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor “connecting the dots” tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar door middel van zijn doordachte analyses een waardevol perspectief te bieden op onze snel veranderende wereld.

Doe mee met de conversatie

5 reacties

    1. Dankjewel Gigapixel. Uiteraard heb ik tijdens het schrijven van dit korte bericht ook even de originele versies erbij genomen. Daarbij moet ik eerlijk toegeven dat de versi van Marina Rosell het beste klinkt. Dat ligt wellicht aan de mooie pianotoetsen in het begin. Bij het origineel van Pedro Guerra krijg ik het gevoel dat het ritme niet helemaal juist zit. Hij zingt soms met ingehouden adem, en op die manier kan ik zelf niet altijd correct meezingen.

      1. Ik vind de versie van Esmé mooier dan het originele… Wat niet vaak het geval is… Zelfs nu in de lente met deze regenachtige dagen best te smaken (altijd eigenlijk). Wat ik zo mooi vind, is de breekbare manier en het trage ritme… Bij het originele van Pedro Guerra klopt er inderdaad iets niet aan het ritme. Marina Rosell is ook mmoi… Maar geef mij toch maar Esmé… 1000x mooier…

        1. Er zit een zekere cadans in de tekst bedoel je. Telkens zes tellen, doorbroken door het refrein dat iets langer duurt. Zo had ik het nog niet bekeken, maar je hebt wel gelijk.

          1. 1000 maal marina rossel gehoord. stuit nu pas op de originele versie.
            Ik merk daar niets van dat er iets niet klopt in het ritme.
            Vind de versie van esmee bos te traag, het puntige van het lied zwakt zo wat af. Wel heel leuk dat stukje nederlands erin.

            Overigens Stijn, die cd ha llovido van marina rossel bevat louter juweeltjes.
            Ik ken niemand die de a’s o’s en oe’s zo mooi uit de mond laat rollen
            grt Wim

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *