Gisteren ging ik met de Vespa rondtoeren in Limburg samen met m’n broer en vader. Want papa wil graag een scooter, maar mama ziet dat liever niet gebeuren. Om toch tot een compromis te komen kreeg hij voor z’n verjaardag een dagje scooteren langsheen de Maas. Vorig jaar bezochten we zo de streek rond Haspengouw. Dit jaar reden we dus van Riemst richting Voeren en over Maastricht terug naar de Kastelenroute in Borgloon.
De vrije maandag van Hemelvaart begon al vroeg met een vlug ontbijt en daarna de autorit naar Hoeselt. We hadden een reservatie bij Vespa Fun om een hele dag te touren, van negen ’s ochtends tot vlak aan het sluitingsuur om 21 uur. De eigenaar gaf ons eerst nog een korte briefing over het starten en sluiten van de Vespa, waarna we vertrokken voor een halve dag rijplezier.
De voorbije week was het weer zowel goed als slecht. In Limburg heb je nog het geluk dat de gemiddelde temperatuur altijd ietsje hoger ligt in de zomer, al maakte dat weinig verschil. De grijze ochtendwolken maakten al gauw plaats voor een open blauwe hemel. Van geluk gesproken!
De route die we volgenden viel ook bijzonder goed mee: weinig grote banen en vooral veel kronkelwegen, bergop en bergaf. Alhoewel je het niet goed opviel zijn we het Fort van Eben-Emael voorbij gereden. Van het maaseiland Lanaye namen we de overzetpont naar Eijsden in Nederland.
Onze route ging verder naar het zuiden richting Voeren. Ook hier rij je door mooie, groene en rustige landschappen. Vandaag waren er veel wandelaars en fietsers die hetzelfde idee hadden, al moesten zij natuurlijk iets harder doorzetten om het heuvellandschap te doorkruisen.
Om de innerlijke mens ook wat te verwennen hielden we halt bij De Cantarel in Sint-Martens-Voeren, een gezellig pension met mooi eetterras in de tuin.
Via Maastricht keerden we terug naar België, waarna we nog enkele uren de Kastelenroute volgden. Rond een uur of zeven ’s avonds raakte onze brandstof toch stilaan op. Dat, en ons zitvlak begon toch wel pijn te doen. Het was een bijzonder geslaagde dag. Dit doen we zeker nog eens opnieuw!
Epiloog: Eens in de wagen sloeg de vermoeidheid toch toe. Na de terugrit naar Antwerpen kroop ik quasi meteen in bed. De volgende morgen op het werk liet H. me op bijzonder ongenuanceerde wijze weten dat m’n neus precies nogal rood was. De spiegel gaf haar gelijk. Ook het vel aan m’n handen trok nogal. Volgende keer best de zonnecrème niet vergeten.
Dat is echt veel te cool. Wil ik ook!
Zeker doen! Lang genoeg zagen en dan zal Gerrit wel toegeven. ;) Op zich is zo’n dagje ook helemaal niet duur. Ik geloof dat we €240 betaalden voor drie scooters en benzine voor een hele dag. Het enige wat veel geld kostte was de waarborg (€700 ongeveer?) maar die krijg je terug op het einde van de dag.
Ziet er zalig uit!
Zalig! :-)