Steve Jobs, 1955–2011

Gisteren over­leed Steve Jobs. De top­man van Apple ver­loor de stri­jd tegen kanker. Hij over­leed in het bijz­i­jn van zijn fam­i­lie.

Ups en downs

Het moet gezegd zijn: Steven P. Jobs vol­gde alles­be­halve een nor­male lev­ensloop. De adop­tief­zoon van Syrische afkomst groei­de op in Cuper­ti­no. Samen met jeugdvriend Steve Woz­ni­ak was hij lid van een com­put­er hob­by club. Hij maak­te zijn hogere stud­ies niet af en trok naar India, op zoek naar ver­licht­ing.

Na zijn terug­keer besloot hij samen met Woz en Ronald Wayne om een eigen com­put­erbedri­jf op te richt­en. Dat ging met ups en downs — Apple was dicht bij het bankroet in 1994 — en komen en gaan — Jobs werd in 1986 aan de deur gezet, om in 1996 langs de grote poort weer terug te keren.

Onder zijn lei­der­schap klom het bedri­jf naar ongek­ende hoogtes en werd in augus­tus 2011 het meest waarde­volle bedri­jf ter wereld.¹Nick Bilton/The New York Times, Apple is the most valu­able com­pa­ny, 9 augus­tus 2011.

Zelf ben ik nooit een “fan­boy” geweest, al gebruik ik wel de lap­top en gsm die zijn bedri­jf maakt. Ik appre­cieer vooral zijn inzicht­en in trends, visie op pure tech­nolo­gie, en manier om ver­ban­den te leggen die nog nie­mand anders zag.

Everything else is secondary

Laat ik dit bericht afs­luiten met enkele wijze woor­den die hij sprak tij­dens zijn open­ingsrede aan de Stan­ford uni­ver­siteit.²Stan­ford Uni­ver­si­ty,Steve Jobs’ 2005 Stan­ford Com­mence­ment Address, 7 maart 2008.

No one wants to die. Even peo­ple who want to go to heav­en don’t want to die to get there. And yet death is the des­ti­na­tion we all share. No one has ever escaped it. And that is as it should be, because Death is very like­ly the sin­gle best inven­tion of Life. It is Life’s change agent. It clears out the old to make way for the new. Right now the new is you, but some­day not too long from now, you will grad­u­al­ly become the old and be cleared away. Sor­ry to be so dra­mat­ic, but it is quite true.

Your time is lim­it­ed, so don’t waste it liv­ing some­one else’s life. Don’t be trapped by dog­ma — which is liv­ing with the results of oth­er people’s think­ing. Don’t let the noise of oth­ers’ opin­ions drown out your own inner voice. And most impor­tant, have the courage to fol­low your heart and intu­ition. They some­how already know what you tru­ly want to become. Every­thing else is sec­ondary.

Zo denk ik er ook over.