Na de nationale verkiezingen van 2010 is het nu tijd voor de regeringsvorming. De kaarten in België liggen helemaal anders geschud. In Vlaanderen is er zelfs sprake van een ware landverschuiving.
Vlaanderen
In Vlaanderen is de N‑VA van Bart De Wever, die voorheen nog niet op zichzelf aan federale verkiezingen deelnam, veruit de grootste partij geworden met 27,8 % (nationaal: 17,4%).
Alle andere partijen komen niet eens in de buurt. CD&V, de tweede grootste partij, voormalige koploper en ex-kartelpartner, hinkelt meer dan 10 % achterop.
Zowat alle partijen hebben (zwaar) verloren, behalve dus N‑VA en Groen! (+0,6 %).
Wallonië
In Wallonië doet de PS opnieuw haasje over met de MR, de partij van Didier Reynders, die in Wallonië steeds minder populair wordt en nu dus ook in de klappen mag delen.
Elio Di Rupo mag zichzelf dus met recht en rede opnieuw voorzitter van de grootste franstalige partij noemen.
Informatieronde
De Wever heeft reeds meermaals laten weten dat hij geen bezwaar zou hebben tegen een premierschap van Di Rupo, als dat de ‘Vlaamse zaak’ ten goede zou komen.
Dit is vrij ongewoon, aangezien de leider van de grootste partij doorgaans ook het leiderschap van het land opeist. 1Voor de meest recente voorbeelden, zie Yves Leterme en voordien ook Guy Verhofstadt. Blijkbaar heeft De Wever minder last van dat soort ego-oprispingen.
Eergisteren werd bekend gemaakt dat de koning De Wever had aangesteld als Koninklijk Informateur. Dit maakt de kans vrij groot dat Di Rupo zal optreden als formateur, en later ook als eerste Waalse premier van België sinds 1974.
Mogelijke regering
Over hoe een mogelijke coalitieregering met N‑VA en PS eruit ziet heb ik zo mijn bedenkingen. My money is on een Rooms-rode coalitie met N‑VA, goed voor een comfortabele meerderheid van circa 66 %.
- N‑VA
- PS + SP.a
- CD&V + CDH
Wat er ook van komt, onze Belgische politici moeten al echt het beest uithangen om het vorige record van 284 dagen regeringsvorming uit 2007 te verbeteren.