Dag 20: Beschrijving van de persoon met wie ik mijn toekomst wil opbouwen

The point of no return

Het klinkt waarschijnlijk hopeloos melig maar ik wil een soulmate om mijn leven mee te delen. Een gelijke, iemand die me kan uitdagen en mijn leven langs een ander, beter pad zal leiden. Of ik daar een echte beschrijving van kan geven? Dan zou ik eigenlijk deels mezelf moeten beschrijven. Geduldig, begripvol, eerlijk. Ook wat koppig, want je moet volharden om tot mij door te dringen. Op hetzelfde niveau of hoger zitten qua leven en denken. Ik hou wel van een uitdaging. Lees verder “Dag 20: Beschrijving van de persoon met wie ik mijn toekomst wil opbouwen”

Léo Caillard’s ‘Hipster in Stone’ steekt standbeelden in een modern jasje

Franse fotograaf Léo Caillard trok dit voorbije weekend heel wat aandacht met zijn project Hipster In Stone. Daarbij worden klassieke standbeelden in een modern jasje gestoken. Letterlijk. Het witte marmer wordt voorzien van hipster hemden, jeans met opgerolde mouwen en een vette zonnebril. Maakte hij een geslaagde combinatie van de klassieke kunst met deze hedendaagse hebbedingen?

Léo Caillard's Hipster in Stone

Dag 19: Mijn bijnaam en hoe ik die kreeg

Sideshow Bob, Tahiti BobVroeger heb ik nooit echt een bijnaam gehad. Tegenwoordig nog steeds niet. Uiteraard zijn er wel wat toespelingen op m’n familienaam, maar die zijn eerder zeldzaam.

M’n voornaam is kort genoeg om uit te spreken in één lettergreep. Ik merkte al vroeg dat mensen verkiezen om een naam uit te spreken in twee lettergrepen. Van Stijn maken ze dan Stijntje, wat vreemd is, want klein ben ik niet.

Die familienaam leent zich dan weer tot andere opmerkingen rond alles wat met vogels en vogelen te maken heeft. Komt je me zoiets, dan zegt dit al voldoende over jouw niveau en originaliteit.

Enkel Hélène noemde me al eens Tahiti Bob. Zij was dan ook de enige die dat mocht zonder een vlammende blik te krijgen. Wat de naam betekende was niet meteen duidelijk, omdat ik de franstalige versie van The Simpsons niet kende. Maar haar verwijzing naar m’n ontembare krullen klopt wel een beetje — de rest van Bobs’ karakter daarentegen.

Morgen deel twintig in deze reeks 30 dagen over mezelf: #20: Beschrijving van de persoon met wie ik mijn toekomst wil opbouwen.

Dag 18: Plannen, dromen en doelen in m’n leven

Zeilboot richting zonsondergangGeen idee hoe ik hier precies aan moet beginnen, dus dan maken we maar wat lijstjes.

Plannen

  • Professioneel ben ik bezig met een project dat eind dit jaar pas klaar is. Dat vereist een hele strakke planning. En eens we klaar zijn begint pas het echte werk. Ik sta dan ook te popelen om écht te beginnen.
  • Dit jaar geen concrete reisplannen. Maar ik verwelkom het toeval. Serendipity. Op de reislijst in mijn hoofd staan: Rome (dit weekend), Wenen (liefst zolang de stad nog zomers groen is), iets ontspannend en daarna iets stimulerend.

Dromen

  • Dat staat vast: België achter me laten en de wereld omzwerven. Ik wil letterlijk en figuurlijk mijn grenzen verleggen. Niet in kleine beetjes maar met grote sprongen.

Doelen:

  • Anderen gelukkig maken. Ergens zie ik mezelf nog eindigen bij activisme of in de politiek. Zolang ik mezelf maar niet wegcijfer, want dat is een gekend probleem.
  • Zelf gelukkig zijn. Kan dat een doel zijn? Ik denk het wel. Door de aaneenschakeling van vele kleine dingen voelt het nu al alsof ik constant op een wolk leef.

Morgen deel negentien in deze reeks 30 dagen over mezelf: #19: Mijn bijnaam en hoe ik die kreeg.

Dag 17: Met wie wil je een dag van leven wisselen en waarom?

Een dag van leven wisselenWisselen van leven. Dat kan ofwel beter of slechter uitvallen. Maar het zou sowieso anders zijn.

Echte idolen heb ik nooit gehad. Er waren wel een aantal voorbeelden, maar geen figuren waarmee ik dweepte. Wat iemand anders kan, dat kan ik ook (leren). Het ging eerder om de gedachte: daar wil ik wel eens een dag mee discussiëren. Wat doet zo’n secretaris-generaal van de Verenigde Naties zoal? Het mag ook in een andere tijd en ruimte zijn. Hoe waren Napoleon of Albert Einstein op hun hoogtepunt? Wat voor een persoon was Mandela gedurende zijn gevangenschap op Robbeneiland? Me dunkt kan ik daar nog wat van opsteken.

Ergens denk ik wel een goed idee te hebben van de onderbuik van onze samenleving. Van zodra ik oud genoeg was heb ik altijd vakantiewerk gedaan. Daarbij doorliep ik heel wat sectoren: alle afdelingen van de supermarkt, kassa bediende, flyers uitdelen, alles uit de Brico kennen, kantoorwerk en administratie, mijn vingers vernielen in een steenfabriek, de beelden en geuren van het slachthuis trotseren, etc. Daar zaten wel enkele dingen tussen die ik liever niet herhaal, maar niets dat me afschrikt.

Misschien moet ik kiezen voor een radicale verandering. Een dag in het leven van een vrouw: Ontdekken hoe die andere 51% leeft, wat hun zorgen en passies zijn. Of het dagelijks leven van een gehandicapte. Als je weet dat het slechts voor een dag is, dan lijkt dat nog niet zo zwaar. Misschien moeten jullie maar eens een voorstel doen?

Morgen deel achttien in deze reeks 30 dagen over mezelf: #18: Plannen, dromen en doelen in m’n leven.