Heeft het allemaal nog wel zin, dat ecologisch denken? Deze vraag stelt Dirk Draulans deze week in zijn jongste artikel voor Knack. 1Dirk Draulans, Orgie van consumeren: Globale gedragsverandering even ongrijpbaar als ster boven het stalletje, Knack, 22 december 2014.
De nu-al-overtuigden in het concept van duurzamer leven schermen graag met de vele initiatieven van burgers om het tij te keren. Voedselteams, autodelen, groepsaankopen van groene stroom… er worden inderdaad inspanningen geleverd om het roer om te gooien. Maar zullen die volstaan? Want voor elk lovenswaardig burgerinitiatief staat een massa niet-gemotiveerden die niet willen veranderen, die per se met de wagen van de ene winkel naar de andere willen rijden, die willen blijven consumeren, omdat het zo moet en omdat ze niet willen dat iemand zich met hun leventje moeit.
In de overheid speelt dezelfde dubbelzinnigheid. Enerzijds zet ze haar burgers aan tot een groter gebruik van het openbaar vervoer en een verhoogde aandacht voor alle vormen van recyclage. Anderzijds bespaart ze op datzelfde openbaar vervoer en blijft ze hameren op het belang van economische groei om onze maatschappij leefbaar te houden. Burgers krijgen zelfs het verwijt dat ze te veel sparen, dat ze het geld niet laten rollen — dat sommige burgers minder willen uitgeven, wat niet hetzelfde is als sparen, dringt blijkbaar niet zo goed door.
Als ik kijk naar het resultaat dan levert het ons bitter weinig op. Het is moeilijk om een trend te veranderen wanneer de grote massa zich niet laat bekeren. Mijn auto is verkocht en toch worden de files steeds langer.
