Museum voor Brieven & Manuscripten

Ergens onderweg pikte ik een foldertje op met de ronkende titel “De reis om de wereld in 80 brieven”. Wegens groot succes was deze tentoonstelling een maand verlengd, en vandaag was het laatste weekend. Hop richting het MLMB in Brussel!

Die tentoonstelling van reisbrieven was best oké. En tijdens deze Open Monumentendag was er vrije toegang. Wat ik op de verdieping terugvond beviel me nog veel meer. Een uiteenlopende mix van allerlei manuscripten door de eeuwen heen.

Het Museum in Brussel is in feite de jongere broer van het Museum der letteren en manuscripten van Parijs, dat in 2004 ingehuldigd werd in de heel discrete ‘Rue de Nesle’ te Parijs, alvorens zich in april 2010 aan de ‘Boulevard Saint-Germain’, in het hart van het Franse literaire leven, te vestigen.

De liefde voor het geschreven woord overstijgt alle grenzen en daarom stelt ons privé-museum deze getuigenissen van de grootste mannen en vrouwen uit de kunst, de politiek, de letteren en de wetenschap tentoon in het kloppende hart van Europa.

Bij al die geschriften let ik vooral op de details: de ronding van letters, grootte van het geschrift, slordig of verzorgd, horizontaal of eerder diagonaal, en zelfs een rode lippenstift. Nu komt die kennis van paleografie toch nog van pas!

Wolfgang Amadeus Mozart handschrift
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Vincent van Gogh handschrift
Vincent van Gogh (1853-1890)
Sigmund Freud handschrift
Sigmund Freud (1856-1939)
Pablo Picasso handschrift
Pablo Picasso (1881-1973)
Madame de Pompadour handschrift
Madame de Pompadour (1721-1764)
Jules Verne handschrift
Jules Verne (1828-1905)
Jack Kerouac handschrift
Jack Kerouac (1922-1969)
Hugo Claus handschrift
Hugo Claus (1929-2008)
Hergé tekening Kuifje
Hergé (1907-1983)
Ernest Hemingway handschrift
Ernest Hemingway (1899-1961)
Ernest Hemingway handschrift
Albert Einstein (1879-1955)

Palmolie en haar schadelijke gevolgen

Palmolie plantage

Het tragische verhaal van de palmolie blijft voortduren. Ja, de sector levert banen op, waarmee miljoenen uit de armoede worden gelift. Ja, de ontbossing creëert grote economische schade aan fauna (op korte termijn) en flora (op lange termijn). En eigelijk is palmolie ook niet zo goed voor uw gezondheid. Omdat: Lees verder “Palmolie en haar schadelijke gevolgen”

Van A tot Z

Transvaalstraat in Zurenborg

Van Antwerpen naar Zurenborg. Dat is de afstand die de verhuiswagen afleggen moest. Regende het tijdens het inladen nog pijpestelen, dan brak de zon door zodra we vertrokken richting 2600. Een mooie analogie. Want na anderhalve week voelt het alsof ik hier al jaren woon. Nu al een van de (vele) beste beslissingen van dit jaar.

Update november: nog wat extra beelden. Als je me volgt op Instagram, dan zal de preview vanzelf laden.

https://www.instagram.com/p/st0aAsrKU3/

https://www.instagram.com/p/tKr9vcLKVN/

https://www.instagram.com/p/tLFq3OLKUt/

https://www.instagram.com/p/tXAXivLKYF/

https://www.instagram.com/p/tfHDlYLKSO/

https://www.instagram.com/p/t5hdYIrKQ0/

https://www.instagram.com/p/uEHjUGLKaz/

https://www.instagram.com/p/u38n68rKe1/

https://www.instagram.com/p/vIfjX-rKWo/

Laniakea, de woonwijk van onze Melkweg

Fascinerend, dat is wel het minste dat je kan zeggen over het verhaal rond de “Great Attractor”. Een nieuwe ontdekking in de astronomie licht alvast een tipje van de sluier over een fenomeen dat onvoorstelbaar veel groter is dan onszelf.

The cosmic “supercluster” in which the Milky ay resides has been mapped for the first time, showing that our home galaxy is slowly being dragged towardsan area of space called the “Great Attractor”. […] The most important aspect, from a human perspective, is the discovery that there exist much bigger systems in our local Universe than previously thought. […] Laniakea is about 500 million light years across, the analysis revealed, and the Milky Way sits at one of the outermost areas.

Bron: The Times, Milky Way on edge of ‘supercluster’, 4 September 2014, p. 23.

De ware prijs van suiker

Suikerriet uit Cambodja

Er was een tijd, nog niet zolang geleden, dat je suiker kon terugvinden in bijna alle levensmiddelen. Die trend is blijkbaar aan het keren, en dat zou niet enkel goed zijn voor onze eigen fysieke gezondheid. De hele industrie achter deze suikerplantages bulkt namelijk van de uitbuiting, corruptie en misbruik. Lees bijvoorbeeld dit verhaal uit Cambodja.

Rijstboer Sour Yei weet het nog goed. Amper tien jaar geleden was er genoeg te eten, was er voldoende geld en waren er zelden problemen. Maar in augustus 2006 kwam een abrupt einde aan zijn zorgeloze bestaan. Die maand kwam de Koh Kong Sugar Company naar Chi Corlue, een klein dorp in Cambodja’s zuidwestelijke provincie Koh Kong. Het bedrijf sloot een louche deal met de overheid en kreeg de toestemming om 20.000 hectare land te gebruiken voor suikerrietplantages. De 5 hectare die Sour Yei al sinds 1979 bewerkte, hoorde daar ook bij. “Ze kwamen met wapens en schoten in de lucht,” herinnert de boer zich. “Toen we protesteerden, werd er gevochten. Alles is kapot gemaakt.”

[…] De productie van suikerriet leidt echter in verschillende landen tot problemen met de landrechten. Grote productielanden als Colombia, India en Brazilië worstelen met landconflicten, en ook in Cambodja — een kleine maar snel groeiende speler op de wereldmarkt — gaat de expansie gepaard met landonteigeningen waarbij boeren hardhandig aan de kant worden gezet.

[…] Het gros van de suiker komt namelijk via bedrijven als Coca-Cola, Pepsi, Nestlé en Associated British Foods bij de Europese consument terecht.

Het is mijn hoop dat we niet enkel evolueren naar een duurzaam voedingspatroon voor onze gestelde westerse lichamen, maar ook een duurzame economie  voor de rest van de wereld.

Bron: Ate Hoekstra, Europese suikerhonger jaagt Cambodjaanse boeren van hun land, De Tijd, 4 september 2014, p. 11.

De oorlogskas van ISIS

Het islamitische kalifaat van ISIS in Syrië en Irak is niet meer weg te branden uit de actualiteit. Vooral vanwege hun brutale geweld. Om zo’n oorlog te voeren en een eigen staat op te richten heb je uiteraard ook centen nodig. Net zoals bij de meeste conflicten kun je ook hier de bedenking maken: follow the money, en je komt vanzelf uit bij wie het meeste baat heeft bij dit conflict.

Aanvankelijk rekende IS voor zijn werkingsmiddelen op rijke soennitische vrienden uit de Perzische Golf. Niet dat Saudi-Arabië, Qatar en Koeweit rechtstreeks staatssteun uitdeelden. Wel stonden ze oogluikend toe hoe welgestelde inwoners, vaak via Turkije waar de overheid ook de andere kant opkeek, geld bezorgden aan de jihadi’s die de gehate sjiitische Syrische dictator Bashar al-Assad bestreden. Onder Amerikaanse druk zijn die geldstromen deels opgedroogd.

Bron: Jan Van Hessche, Waarom IS nog lang op de kaart staat, De Tijd, 6 september 2014, p. 9.