Zonsopkomst langs de Generaal Jacqueslaan in Brussel

Het maakt me blij wan­neer ik op een zon­nige lente­mor­gen langs de Gen­er­aal Jacques­laan voor­bij de VUB wan­del. De dreef staat er mooi in bloei, een vroege zon die door de bladeren schi­jnt, na ander­half uur treinen is het een fijne ver­adem­ing. Op zich ben ik eerder een stads­mens, maar dan wel met een groen hart. Dat zal het Lim­burgse kan­t­je zijn zek­er?

Van alle ste­den in Bel­gië om in te wonen bli­jft Antwer­pen voor­lop­ig mijn num­mer één, met alma mater Gent als mooie tweede — alleen dat navel­staren mag wat min­der. Vroeger moest ik niet weten van Brus­sel. De plekken die ik er kende waren gri­js en grauw met sluikaf­val op iedere straathoek. Maar ik begin nu ook de mooie kan­ten te appre­ciëren. Het is een boeiende mix, onze hoofd­stad.

(9 mei 2012) We zijn enkele weken lat­er en onder­tussen heb ik nog enkele andere foto’s gemaakt van dit ontspan­nende stuk­je ocht­end­wan­del­ing die ik jul­lie niet wil onthouden.

Het bor­d­je aan de ingang van de dreef.

Liefde is een wandeling door het park
Liefde is… een wan­del­ing door het park. (9 mei 2012)

Enkele leuke gebouwen onder­weg.

Goedemorgen VUB
Goede­mor­gen VUB. (7 mei 2012)
Goedemorgen Arsenaal
Goede­mor­gen Arse­naal. (7 mei 2012)

Af en toe moet je ook eens omhoog kijken.

De boom in
De boom in. (9 mei 2012)

En ’s avonds ziet de terug­weg naar huis er zo uit.

De weg naar huis
De weg naar huis. (7 mei 2012)

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Doe mee met de conversatie

5 reacties

  1. “Vroeger moest ik niet weten van Brus­sel. De plekken die ik er kende waren gri­js en grauw met sluikaf­val op iedere straathoek”

    Ik vrees dat ik nog steeds in deze fase ben bli­jven hangen. Ik weet niet hoe lang jij er hebt over gedaan om Brus­sel te gaan appre­ciëren, maar na 4 jaar pen­de­len vind ik er nog steeds niets aan.

    1. Miss­chien omdat ik maar een bepaalde kant van Brus­sel te zien kri­jg? De wijken waar men met Kalash­nikovs rond­loopt kom ik natu­urlijk niet tegen van en naar het werk. Van­daar ook m’n nuance op het einde, over de inter­es­sante mix.

      Wat die peri­ode betre­ft: ik kom hier onder­tussen toch al ander­half jaar.

      1. Komaan, “met Kalasjnikovs”, dit soort opmerkin­gen, ook al zijn ze licht iro­nisch, zijn gewoon­weg laag bij de grond. Ik ken mensen die al over­vallen én verkracht zijn in Gent en ben zelf al bestolen in de kle­in­ste braaf­ste Vlaamse gehucht­en, in BXL nog niet echt iets van die aard meege­maakt. Natu­urlijk is er een prob­leem van onvei­ligheid, maar het groot­ste prob­leem bli­jft dat mensen, ‑voor­namelijk wij Vlamin­gen- prat­en over onze hoofd­stad alsof het de hel is, wat er voor zorgt dat de werke­lijke prob­le­men in deze prachtige stad (inder­daad afval, ver­keer, vei­lighei­ds­gevoel…) eigen­lijk min­der aan­dacht kri­j­gen dan ze ver­di­enen. En de twee lelijk­ste pun­ten in heel BXL, zijn naar mijn mening juist die pun­ten waar de pen­de­laars toekomen: Het Noord­sta­tion en het Zuid­sta­tion.

    2. Miss­chien is dat juist het prob­leem “dat ge er als pen­de­laar komt”?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *