Het was racen om op tijd te zijn maar we haalden het nog net. Omdat we al om 17u gingen was de parking nog grotendeels leeg, net als de bioscoopzaal zelf. De ideale plaatsen om te kijken naar Munich, de nieuwste film van Steven Spielberg, waren dus nog vrij.
De vermaarde regisseur begint zijn film met een snelle introductie van de gruwelijke gebeurtenissen tijdens de 20ste Olymische Zomerspelen van 1972 in München, Duitsland. Als basis voor de rest van het verhaal dient het boek Vengeance: The True Story of an Israeli Counter-Terrorist Team van de Canadese journalist George Jonas. (En dát boek is op zijn beurt gebasseerd op de verhalen Juval Aviv, die naar eigen zeggen voor de Mossad werkte.)
Alhoewel de eigenlijke gebeurtenissen op de vermelde Olympiade slechts kort aan bod komen geven ze een ‘reden’ aan het verhaal. Israël is namelijk van plan wraak te nemen voor het bloedbad door de organisatoren en verantwoordelijken uit te schakelen. Met die job sturen ze Avner Kaufman (Eric Bana) en zijn team naar Europa. Wat volgt is een erg spannende film van meer dan twee uur, die bovendien ook nog eens enkele bedenkingen oproept omtrent het Israëlisch-Palestijns conflict. Niet oninteressant, gezien de recente verkiezingsoverwinning van Hamas.
Ik was van plan hem te gaan zien, maar ik weet niet of het 1) de moeite écht is en 2) ik wel tijd heb. Maar goed, ik ben overtuigd :)
Ik ga zeker, ondanks dat ik niet veel spectaculaire achtergronden verwacht lijkt ’t toch niet echt een film voor op de buis thuis. Weet niet waarom … daar kan de naam Spielberg wel voor iets tussen zitten.
Ik ben ‘em vorige week gaan zien en ik kan hem aan iedereen aanbevelen.
Absolute aanrader voor wie houdt van geopolitieke overpeinzingen tijdens bloessemwandelingen stijl Bilitis en Hollands fietspompterrorisme.