Groot Dictee der Nederlandse Taal 2008Vanavond in Den Haag dicteren Mar­tine Tanghe en Philip Freriks de negen­tiende edi­tie van Het Groot Dictee der Ned­er­landse Taal. De tekst werd dit jaar voor het eerst geschreven door een Vlam­ing: Kristien Hem­merechts. Men zegt dat het gemid­delde aan­tal fouten door­gaans rond het num­mer twintig zweeft. Laat ik me dus maar voorne­men op z’n meest 30 fouten te schri­jven.

Titel: Harten­pijn

Nadat ik jaren­lang zie­lenkni­jpers had gecon­sul­teerd voor een aan­doen­ing die in negen­tiende eeuwse negen­tiende-eeuws trak­tat­en als spleen werd omschreven, besloot ik mijn heil niet langer in anti-depres­si­va anti­de­pres­si­va te zoeken. (2 fouten)

Ik zocht een Mari­a­heilig­dom waar ook sti­jlorige steilorige vroeg-eenen­twintig­ste eeuwse vroegee­nen­twintig­ste-eeuwse niet-gelovi­gen zich kon­den neervli­jen om de genez­ing af te smeken van lev­er­cir­rose, ontsto­ken bronchiën, x‑benen X‑benen of een acu­ut acrès accres van gen­i­tale wrat­ten. (5)

Op advies van Chaucer, Groot-Brit­tan­niës meest gelauw­erde laat­mid­deleeuwse dichter, plandde plande ik mijn pel­grim­stocht in april, de uit­gelezen maand om naar een bede­vaart­so­ord te trekken, of dat nu ligt in mediter­raan of saharaans Saharaans gebied. (2)

Als fan van Hugo Claus’ oost­akkerse gedicht­en lok­te mij het Oost-Vlaamse Oost­akker met zijn neogoth­is­che Onze-Lieve-Vrouwenkerk Onze-Lieve-Vrouwek­erk, al spe­len de pen­nen­vrucht­en van onze betreurde bard vee­lal in een Rabelais-achtig rabelaisachtig Sodom sodom en Gomor­ra gomor­ra. (4)

Ik hing een scha­pulier­medaille om, speldde wat bling bling bling­bling op mijn revers, leerde het Onze Vad­er Onze­vad­er uit mijn hoofd, boek­te over­nachtin­gen in een x‑aantal low bud­get kloost­ers low­bud­getk­loost­ers en sloot me aan bij een colonne ultra­de­vote adel­lijke pel­grims. (3)

Hoewel ik me had voorgenomen alleen bij het eccle­si­astis­che en escha­tol­o­gis­che stil te staan, bezweek ik voor de seduisante elix­ers, de eau d’é­carme des carmes en de geuzen­lam­biek die rooms-katholieke mon­niken ’s avonds serveer­den. (1)

Overdag bestreed ik gênante katers en werd mijn queeste nu ook door een per­ni­cieuze zon­de­last bezwaard, zodat ik rozen­hoed­jes mom­pe­lend voort­sjok­te naar mijn eindbestem­ming, die als een El Dora­do eldo­ra­do almaar elusiev­er werd. (1)

Kon een jozef­shuwelijk me ver­licht­en, wilde ik weten van een geton­sureerde bene­dic­ti­jn­er­a­bt, waarop hij me in zijn gebrons­de armen sloot en mijn lar­moiante lar­moy­ante weltschmerz godz­i­j­dank ein­delijk voor­goed vervloodt vervloot. (2)

(22:00u) 20 fouten. Wan­neer je dat vergelijkt met de deel­ne­mers op tele­visie, dan zijn twintig fouten zek­er niet slecht, zo zon­der voor­berei­d­ing. Het beste resul­taat werd dit jaar neergezet door Luc Panis, advo­caat uit Dil­beek, met slechts 8 fouten.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Doe mee met de conversatie

7 reacties

  1. Dit is natu­urlijk niet hoe de offi­ciele pun­ten­telling gaat. Als ik zo zou tellen, dan heb ik min­der dan 10 fouten. ;-)

    Bijvoor­beeld:

    • Rabelais-achtig rabelaisachtig → Daar zit­ten twee fouten in: hoofdlet­ter mag niet and streep­je moet weg.
    • low bud­get kloost­ers low­bud­getk­loost­ers → Ook twee fouten: de twee spaties mogen niet.
    • d’écarme des carmes → En hier één fout van mak­en is wel héél schap­pelijk van je. Vol­gens de regels is de ' na de “d” fout (1), de e met accent hoort er niet (2), en je mist de s (3). Dus drie fouten in plaats van één. ;-)
    1. Overi­gens zag ik toe­val­lig nog iets: geuzelambiek is zon­der jouw tussen ‘n’ (dus daar komt alweer een fout bij). Toch nog even grondig nakijken lijkt me zo.

      1. Zo mijn broze dromen in de grond boren. Jij durft! :cry:

        U bent duidelijk veel beter op de hoogte van de manier waarop de ver­be­ter­ing in elka­ar zit. Zelf kon ik daar enkel naar raden. Ik zal vanavond de ver­be­ter­ing nog eens vergelijken en aan­passin­gen mak­en waar nodig.

        En euh… Eigen­lijk schri­jf je “offi­ciele pun­ten­telling” beter als “offi­ciële pun­ten­telling”. ;-)

  2. Haha­ha! Touché! Maar toch te lui om de trema te vin­den op mijn toet­sen­bord.

    En wat dromen de grond in boren betre­ft: was ik maar degene die dat deed of ver­zon­nen had, dan hield ik er onmid­del­lijk mee op en kreeg iedereen in Ned­er­land een beter idee van hun taal­gevoel na het mak­en van een Groot Dictee.

    Helaas is het inher­ent aan het Groot Dictee en de vre­selijk strenge jury dat er naast een ste­vige tekst ook een ste­vige ver­be­ter­ing bij hoort. Met een max­i­maal van 5 fouten per woord geloof ik, maar dat weet ik niet meer zek­er.

  3. Hé, de sneeuw heeft dezelfde kleur als de achter­grond. Zo lijkt het net of m’n beeld­scherm kapot is wan­neer ik die zwarte let­ters probeer te lezen…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *