Twee kerels die wilden babbelen. Over geloof, God, en het einde van de wereld. Twee getuigen van Jehova. De linkse kerel met z’n leren jekker en geblondeerd haar zei niet zo veel, maar z’n rechtse kompaan met het snorretje deed precies al langer de ronde. Hij kon goed vertellen, maar er zaten toch wat flinke lacunes in z’n redeneringen.
Nou ja, ze waren in ieder geval vriendelijk en vooral niet opdringerig. Ik hou er niet van wanneer mensen kost wat wil hun ‘product’ aan je opdringen. Zij gelukkig ook niet. Na vijftien, twintig minuten waren ze klaar en gingen terug op pad, op zoek naar een andere straat en iemand die voor hen opendoet.
Terug naar wat ik eigenlijk van plan was: nog eens naar De Lijn te bellen voor mijn verloren pen.
Lang leve Jezus!
En hebben ze uw pen teruggegeven?
Hou ons niet in spanning, Stijn …
Vergeten vragen of ze misschien een goed woordje bij jhwh wilden doen zodat ik m’n vulpen terug kreeg.