Iedereen kent wel de gevoelens die we associëren bij een warm geluk, koude rillingen of uw bloed voelen koken. Onderzoekers in meerdere landen maakten een kaart van onze verschillende emoties. Voor dit onderzoek schotelden ze hun zevenhonderd deelnemers een serie van beelden voor, ondervroegen de kijkers en noteerden welke lichaamsdelen anders aanvoelden. Het resultaat is bijzonder boeiend en herkenbaar.
Gele zones tonen verhoogde sensatie. Blauwe zones voelen minder gevoelig aan.
Opvallend zijn de gelijkenissen tussen sommige emoties.
Liefde en geluk liggen erg dicht in elkaars buurt. Bij geluk (happiness) krijgt het hele lichaam een arme kleur, terwijl je bij liefde (love) ook een sterke nadruk ligt bij genitaliën.
Het omgekeerde geldt voor angst (fear) en agressie (anger), al zal je die agressie ook voelen aan een paar jeukende vuisten.
Negatieve gevoelens lijken een verlammend effect te hebben op de ledematen. Sadness, anxiety, depression en shame geven je duidelijk minder zin tot actie of om te bewegen. Begrijpbaar.
De komende dagen en weken ga ik eens beter opletten bij m’n eigen gevoelens. Komen die overeen met deze studie? Altijd interessant om bij te leren over en bewust te zijn van jezelf.
Luchtkwaliteit in Vlaanderen is verre van optimaal. Fijn stof, roet en stikstofoxide zijn nog steeds overvloedig aanwezig in de lucht die wij allemaal inademen. Dat is al jaren zo. Volgens het laatste rapport van de Vlaamse Milieumaatschappij verbeterde onze kwaliteit lichtjes in 2012, maar ligt het nog steeds boven de aanvaardbare normen.
Vlaanderen scoort slecht
Mijn eigen longen zijn al vrij gevoelig voor irriterende deeltjes in de lucht. Het voorjaar is geen prettige tijd. En dan lees je zoiets in de ochtendkrant:
Wat fijn stof betreft, halen alle meetstations de jaargrenswaarde van 40 μg/m^3. […] Alleen bij vier meetstation in de Antwerpse haven en in de Antwerpse agglomeratie was er sprake van een overschrijding.1Metro, Luchtkwaliteit beter, maar nog niet optimaal, 19 december 2013, p. 3.
Europese normen?
Vlaams minister Joke Schauvliege (CD&V) zegt dat ze er aan bezig is. Ook Europa wil eveneens werk maken. Een opvallende quote uit hetzelfde:
Slechte luchtkwaliteit eist tien keer zo veel mensenlevens als verkeersongevallen, en het zadelt de Europese samenleving jaarlijks op met een factuur van ruim 23 miljard euro.
Allemaal goed en wel dat men over die data beschikt. Maar wat heb je er aan wanneer jouw regeringleiders investeren in de aankoop van ‘propere lucht’ in het buitenland en de milieunormen aan hun laars lappen ten voordele van de heilige koe die ‘economisch herstel’ heet?
Chinees surrealisme
Smog boven de Verboden Stad in Peking, China
Uiteraard kan je stellen dat het elders nog veel elders gesteld is.2Foto: Brian Jeffery Beggerly, Smog over Beijing’s Forbidden City, Wikimedia Commons, 15 september 2005. Neem nu bijvoorbeeld China, waar het verschil tussen smog en mist bijzonder vaag is — pun intended. In het zuidwesten van China werd ondertussen zelfs een echte ‘smogkliniek’ geopend, met een aparte afdeling voor patiënten die longproblemen ondervinden door de luchtvervuiling.
Een grondige algemene aanpak lijkt onbestaande, eerder desinformatie, zoals ik onlangs zag in een bizar stukje zwarte humor tijdens een aflevering van The Colbert Report.3The Colbert Report, Tip/Wag – All-China Edition, Comedy Central, 17 december 2013.
Originaliteit in kunst, daar hou ik wel van. Het visuele werk van Mark Khaisman uit de Oekraïne hoort zeker thuis in dit rijtje. Het is de eerste keer dat ik deze manier van werken tegenkom.
Op het eerste zicht was voor mij ook niet duidelijk waar ik naar keek. Maar als je het antwoord kent, dan apprecieer je wel zijn inspanningen.
Mark maakt gebruik van bruine inpaktape die hij in reepjes knipt en over elkaar kleeft. Door er achteraan licht op te schijnen krijg je meerdere lagen met verschillende transparantie. Die lagen creëeren de lichte en donkere kleuren. Je moet er maar op komen.
Alles komt goed. Dat is de centrale boodschap in Klein Gebedje van Tourist LeMC ft. Sticks. Het verhaal van oorlogsvluchtelingen uit Syrië die met hun laatste spaarcenten naar België vluchten, waar ze geen erkenning krijgen.
Tegelijkertijd volgt de camera een jong meisje dat geld ophaalt om slachtoffers te steunen. Sociaal engagement en menselijkheid, waar ik zelf voortdurend voor ijver, lijkt de Vlaamse hiphop eindelijk een volwassen gezicht te geven. Nog zo’n mooi voorbeeld is ons eigen Slongs Dievanongs.
De videoclip werd trouwens opgenomen hier om de hoek in Antwerpen. Altijd fijn om uw eigen straat te zien passeren.
Lene KempsVerscholen tussen twee zetels op de trein vond ik een magazine, met daarin een stukje van Lene Kemps over hoe vrouwen mannen veranderen.1Lene Kemps, Hoe mannen vrouwen veranderen, Knack Weekend, nummer 49 van 4 december 2013, p. 7. Dat soort antropologische onderwerpen kan me wel boeien.
