“Ge moet eens naar de Normo gaan want de koffie daar is kweetnie hoe goe,” zei ze tegen me. Neen, dat was niet waar. Het was niet alleen zij, heel wat anderen hadden het er ook al over. Maar ik wist niet precies hoe er te geraken, en van uitstel kwam dus afstel.
Tot enkele maanden geleden. “Ik heb zin in koffie. Is die Normo hier niet ergens in de buurt?” Tien minuten stappen vanaf de Groenplaats en we konden beginnen aansluiten bij de wachtrij aan de kassa waar mensen hun bestelling plaatsten. Een goed teken, want als er in een restaurant geen mensen zitten te eten dan vertrouw ik het zaakje ook niet. Bij de Normo is dat zelden het geval: altijd goed vol, zowel buiten op de bankjes als binnen in de zaak waar je meteen bevangen wordt door heerlijke aroma’s.
En op de kaart veel lekkers. Kiezen was niet meteen eenvoudig, maar als optimist ging ik er van uit dan men iets slechts toch nooit op de kaart zou zetten. Carmen raadde aan een Golden Girl te nemen en dat smaakte heerlijk! De presentatie was bovendien subliem! Hier komen we zeker nog terug.