Hebben de slachtpartijen en de verkrachtingen in de succesvolle fantasyreeks Game of Thrones een historische grondslag? En hebben reuzenwolven echt bestaan? Spoiler: ja, en ja. Carolyne Larrington, professor middeleeuwse literatuur aan de universiteit van Oxford, schreef er een boek over en kwam tot de ontnuchterende conclusie dat de geschiedenis misschien nog grimmiger was dan de serie waarin draken en ijszombies voorkomen.

Middeleeuwse steden: nu met 100% meer steekpartijen!

Larrington onderwijst middeleeuwse literatuur aan de universiteit van Oxford. Ze leest normaal gezien teksten in het Oud-IJslands en Middelhoogduits, en ze probeert haar studenten warm te maken voor het Nibelungenlied. Toen ze Game of Thrones zag, viel haar op dat heel wat ideeën uit de serie hun oorsprong vinden in verhalen en gebeurtenissen die ze van haar vakgebied kent. Net daarom schreef ze een boek over het waarheidsgehalte van de serie: Winter is coming: the medieval world of Game of Thrones.

Ging het er in de middeleeuwen zo ruw [aan] toe? In de steden wel. Alle mannen hadden een mes bij zich. En als iets hen kwaad maakte, staken ze toe. In het middeleeuwse Italië stierven veel vrouwen in het kraambed, maar mannen hadden toch een lagere levensverwachting omdat ze elkaar voortdurend vermoordden. Onderdrukken wij West-Europeanen onze drang naar geweld of hebben we dat overwonnen? Je zou inderdaad kunnen denken dat we hier in Europa nauwelijks bang hoeven te zijn. Maar tegelijkertijd neemt in Londen het aantal steekpartijen toe. Er is nog geweld, maar het zit verborgen.

De middeleeuwen: een tijd waarin discussies niet eindigden met een boze tweet, maar met een dolk tussen de ribben.

Kortom, Westeros is niet zozeer een fantasywereld als wel een documentaire waarin de draken en magie op het laatste moment zijn toegevoegd om het minder deprimerend te maken. De conclusie? De mens is gewelddadig, was gewelddadig en zal altijd gewelddadig zijn. Maar we zijn er tegenwoordig iets beter in om het geweld uit het zicht te houden. Tot iemand op Twitter een meningsverschil te persoonlijk neemt.

De Night’s Watch en klimaatverandering: meer dan alleen een dikke muur

White Walker's around London
Het enige verschil tussen de Night’s Watch en de moderne grenscontrole? Minder bontmantels en iets minder tragische monologen.

U vergelijkt de eeuwige winter uit Game of Thrones met de klimaatverandering. Gaat dat niet wat te ver?

Het ligt voor de hand. De Wildlings zijn anders dan wij, maar het zijn ook mensen, en ze vluchten voor de gevolgen van de klimaatverandering. Wie laten we door de muur? Wie laten we binnen in het Fort Europa? Het zijn wel erg gelijkaardige vragen. [George R. R.] Martin zelf zegt dat hij bij de muur eerder aan de Muur van Hadrianus heeft gedacht, die de Schotten uit Engeland weg moest houden.

Blijkbaar is Game of Thrones niet alleen een geschiedenisles in moord en verraad, maar ook een metafoor voor hedendaagse geopolitiek. De Wildlings vluchten voor een bovennatuurlijke dreiging, terwijl de mensen in het zuiden zich liever verstoppen achter een muur en doen alsof het hun probleem niet is. Klinkt dat bekend? Dat zou het moeten.


Gelezen bij Der Spiegel als Der wahre Kern von “Game of Thrones” door Takis Würger.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Sinds 2003 deelt Stijn Vogels zijn mening over mondiale merkwaardigheden. Gewapend met een geschiedenisdiploma en een scherpe pen zoekt hij naar zin in de chaos. Misschien vind je iets wat je aan het denken zet. Misschien ook niet. Maar dat is het risico van nieuwsgierigheid.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *