Heel de dag hard gezwoegd in het Zeeuws Archief in Middelburg — 3000+ digitale foto’s genomen die ik nu nog moet verwerken — om toch maar op tijd terug in Gent te kunnen zijn. De afspraak was namelijk dat ik om acht uur met An en Pieter in De Kopergietery zou gaan kijken naar een toneelstuk genaamd “III zusters”, een door Inne Goris en Bart Moeyaert bewerkte versie van Anton Tsjechovs “De drie zusters”. Als het verhaal van Tsjechov er een is van naar liefde en toekomst smachtende zussen, is deze bewerking van Goris en Moeyaert een doorgezette versie ervan: de zussen zitten nog meer dan bij Tsjechov vast. Worstelend met de demonen van een dominerende vaderfiguur, hier op de scène enkel een jas en een paar laarzen. En dan een moeder, waarover veel minder wordt verteld. Een gevangenis is de kamer, waar ze de familiescherven bij elkaar rapen en elkaar uit frustratie nodeloos kwetsen.
Nu ja, ik heb eigenlijk goesting om nog eens terug te gaan. En ik zal meteen eens uitleggen waarom: ergens halverwege het stuk stapt Masia (gespeeld door Lieve Meeussen) naar voren en kijkt in het publiek terwijl ze ‘je’ uitnodigt om bij haar te komen, op haar schoot. Ik zweer, ik dacht dat ze recht naar mij keek. Ruimtelijk gezien zat ik recht voor haar neus, net ietsje boven ooghoogte, dus dat kan best wel zo zijn geweest. Ik wist verdorie niet meer waar te kijken. M’n hart begon te bonzen, ik kreeg een krop in m’n keel, het werd me wat te warm enz. Dat was lang geleden. Ze lachtte nog eens en keek later niet meer mijn richting uit. *ril*
Na het toneel heb ik bij het buitengaan een glas omgelopen, dat stond daar zomaar op de grond terwijl ik met al mijn aandacht door het volk richting deur stapte. Ik ben nog nooit zo snel ergens buitengevlucht (behalve dan die keer toen Griet een naïeve ik de rosse buurt van Gent inloodste). Nu kan ik moeilijk nog eens gaan kijken in De Kopergietery. Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat ze op 5 maart bij mij thuis spelen. *perplexe joy*
Tot slot nog frieten gegeten met Pieter en An, in een frituur met draaiende wc-brillen. De wonderen der techniek. (Geïnteresseerden moeten me het adres van deze frituur maar eens vragen ;)