Het is ondertussen al meer dan zes maanden geleden sinds de laatste keer, maar ik moest nog 2 bijkomende uren met de rijschool op pad. Op mijn voorlopig rijbewijs staat nu dat “de kandidaat na de afgifte van dit document [bevestigt dat hij] twee uur praktische lessen gevolgd heeft.”
Om half elf vertrokken we met hun nieuwste wagen, een blitse zwarte Alfa Romeo, vers van de fabriek. Toch eventjes wennen, zo’n splinternieuwe diesel. Zeker als je maandenlang met een oude benzine hebt mogen oefenen.
In ieder geval, het autorijden kon volgens de instructeur een beetje vlotter maar het ging zeker niet slecht. Enkele keren vergeten over mijn schouder te kijken, en wat meer uiterst rechts rijden waren zijn raadgevingen.
Toen we over een stukje snelweg reden werd het wel even spannend. Omdat ik een vrachtwagen niet snel genoeg inhaalde gaf de instructeur wat extra gas. Die vrachtwagen waren we gauw voorbij, maar de wagen versnelde nog steeds. Ik kwam niet aan het gaspedaal, de instructeur ook niet. Hij raakte een beetje in paniek en trok het stuur naar zich toe. Jezus, wat een rotvaart! Gelukkig vertraagden we opeens terug. Blijkbaar had het gaspedaal eventjes vastgezeten.
Voor de verdere duur van de les zat ik toch niet zo gemakkelijk. Wie weet wat er nog allemaal scheelt aan die wagen — straks misschien geen remmen meer? Brrr… De komende maand nog wat intensiever oefenen en dan is het E-Day.
In ieder geval toch véél meer dan de toegelaten snelheid.
Heb je tijdens de paniekaanval even in de richting van het dashboard gekeken? Zo ja, hoeveel snel reden jullie? Ik kan me namelijk voorstellen dat een Alfa Romeo behoorlijk snel kan :-)
Dat “hangende” gaspedaal heb ik ook al eens mogen meemaken. In een bebouwde kom! Twee voeten op de rem en een handrem die schreeuwde om verlossing. Twee seconden een hartslag op kruissnelheid. Een stevige borrel (bij thuiskomst!) zorgde voor ontspanning van de getormenteerde zenuwen.
Veel succes met het behalen van je definitieve rijbewijs.
Sinds onze (na een gratis upgrade) gehuurde Alfa Romeo Coupé ons halverwege de eerste week langs een Siciliaanse weg met een defecte boordcomputer liet staan, vertrouw ik die Alfa’s niet meer.
Geen ramen, geen sloten, geen kofferdeksel, geen pinkers…. Levensgevaarlijk gewoon.