Zomer. Het was warm. We zaten op een terrasje. Ze vertelde over haar laatste date. Die was begonnen via Tinder. Uitleg volgde over wat Tinder precies was.

Ik probeerde het ook eens: naam opzoeken in de app store en installeren. Even aarzelen bij dat “inloggen met Facebook”. Hopelijk plaats deze app geen publieke berichten, want helemaal zeker ben je nooit.

Tinder logoQua functionaliteit is Tinder vrij eenvoudig: je krijgt suggesties op basis van je locatie en gemeenschappelijke likes. Verder zijn er enkel profielfoto’s. Gezichten die je bevallen swipe je naar rechts. Alle andere stuur naar links, om nooit meer terug te zien.

Na twee dagen beperkt gebruik had ik Tinder alweer gewist. Waarom? Ik werd me bewust van mijn eigen gedrag, en walgde. Mensen goed- of afkeuren enkel en alleen op basis van hun uiterlijk, daar ging me te ver. Ik kon niet tegen tegen m’n eigen gedrag. Wellicht hebben sommigen daar wat aan. Maar ik beschouw dit soort losse flirts als tijdverspilling.

Vorige week, tijdens een zwak moment, ging ik nog eens kijken. Nog steeds geen interesse. Het voelde onwennig om gezichten van vrienden tegen te komen. Maar ik gaf wel een eerlijk oordeel — links of rechts — want een reactie van vrienden zou me minder deren dan die van onbekenden. Een kwartiertje later werd de app opnieuw gewist. Neen, hier ga ik geen antwoorden vinden.

Vanavond keerde ik terug voor een derde en laatste bezoek. Ineens ontdekte ik de inbox waar berichten van je matches toekomen. Die berichten deden m’n wenkbrauwen optrekken van verbazing. Wat in de realiteit onuitgesproken blijft, zou via zo’n app plots wel kunnen?

M’n afkeuren voor het concept blijft, en ik opnieuw heb ik alles gewist. Naast afkeer over de oppervlakkigheid ben ik nu ook grondig in de war.

If only we could take "soulfies" with our cell phones, perhaps we might love each other for what's on the inside, too. (Shakieb Orgunwall)
If only we could take “soulfies” with our cell phones, perhaps we might love each other for what’s on the inside, too. (Shakieb Orgunwall)

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Sinds 2003 analyseert Stijn Vogels wereldgebeurtenissen. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor “connecting the dots” tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar door middel van zijn doordachte analyses een waardevol perspectief te bieden op onze snel veranderende wereld.

Doe mee met de conversatie

2 reacties

  1. Dat is een stom filmpje. Als jij op slank valt, is het logisch dat je je niet aangetrokken voelt tot dik. En andersom. Wat wil dat bewijzen? De vooringenomen mening dat mensen niet van dik houden?
    Hoe vaak ik al heb gehoord dat slank niet sexy is!

    Of moet ik langer doorkijken dan de eerste 15 seconden?

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *