De lente liet serieus op zich wachten en dus trokken we naar de bioscoop voor de première van Oblivion, een actiefilm met Tom Cruise als sciencefiction held. Vorig jaar had ik al het eerste artwork zien passeren en momenteel hangen de filmposters in alle straten. Ik denk: de dag na The day after tomorrow. Er was dus geen ontkomen aan.
Verhaal
De eerste teasers toonden de dystopische toekomst van een verloren Aarde. De mensheid had tijdens de verdediging tegen buitenaardse ‘Scavs’ haar eigen planeet naar de vaantjes geholpen. Er is zelfs een hap uit de Maan. Onze blauwe knikker werd onbewoonbaar en men trok zich terug op Jupiter’s rode maan Titan. Enkel een poetsploeg bleef achter om het herstel in goede banen te leiden en de enkele resterende Scav(enger)s grondig uit te roeien. Ik denk: District 9 meets Wall-E met hardcore wapens.
Spoiler alert!
We beginnen in het hoofdkwartier van Jack Harper (Tom Cruise), hoog in de wolken. Zijn assistente Victoria (Andrea Riseborough) plant de missies en klusjesman Jack vliegt rond om torenhoge robots te repareren. Ik denk: Moon, maar dan met z’n twee.
De tech en gadgets zijn best wel knap. Een originele helikopter, ontplooibare motor, minimalistisch huis in de wolken. Ik denk: de cloud city van Lando Calrissian uit Star Wars Episode V. Erg knap allemaal. Tot Jack een grot binnen moet, en blijkbaar geen nachtkijker heeft. Of wanneer ie aan een touw moet afdalen in plaats van enkele raketten in zijn laarzen te gebruiken. Dat kwam toch een beetje flauw over.
Tijdens al dat rondvliegen krijgen we heel wat bekende Amerikaanse monumenten te zien. Surrealistisch hoe het topje van de Empire State Building zomaar uit het zand steekt. Ik denk: Planet of the apes.
En plots duikt daar Morgan Freeman op, in zijn typische rol als wijze oude mentor. Freeman heeft blijkbaar een visioen gehad van hoe Jack als ‘chosen one’ de wereld redden zal. Ik denk: The Matrix. Zelf is Jack daar veel minder van overtuigd, deels omdat hij niet meer weet wie hij echt is. Ik denk: Total Recall. En dus keert hij zijn vertrouwde wereld de rug toe.
Er volgen nog heel wat meer herkenbare momenten. Zo doen de rode oogjes van de robots meteen denken aan de The Terminator. Het buitenaardse object in de ruimte komt regelrecht binnengevlogen uit 2001: A Space Odyssey. Regisseur en script schrijver Joseph Kosinki maakte van deze film een echt amalgaam van diverse andere films. En de finale strijd tussen Jack en ‘Silly Sally’ lijkt regelrecht gestolen uit Independence Day.
Then out spoke brave Horatius, the Captain of the Gate:
“To every man upon this earth, death cometh soon or late;
And how can man die better than facing fearful odds,
For the ashes of his fathers, and the temples of his Gods.”— Horatius, by Lord Thomas Babington Macaulay (1800-1859)
“Fuck you, Sally.”
Positief
Een film volgens het boekje. Alle klassieke regels uit The hero with a Thousands Faces van Joseph Campbell worden bijna tot op de letter gevolgd. Daar is op zich niets mis mee. Oblivion is een genietbare film.
Wat was er allemaal de moeite?
- Met momenten merk je een sterke muzikale invloed van Blade Runner, nog zo’n dystopische film. Uiteraard is er ook het verplichte Inception-gedreun.
- Een lekker lange film van bijna twee uur. Toen ik dacht dat we al halfweg waren bleek er nog 2/3 te gaan. Fijn fijn.
- Mmmm, Olga Kurylenko. Die heb ik niet meer gezien sinds 007’s Quantum of Solace.
Negatief
Alleen vond ik dat hele profetische gedoe er wat te dik op liggen.
- Adam en Eva in een huisje aan het meer, met verplichte kusscène, maar onzichtbare seks.
- De volgende ochtend trekt hij er weer op uit, terwijl zij nog in bed ligt. “Those people need my help.”
- De confrontatie met zichzelf, en eigenlijk ook een zelfmoord.
- De kerkmuziek binnenin het buitenaardse object, alsof hij klaar staat God te ontmoeten. Wanneer het object ontploft volgt een shot met licht uit de hemel.
- Jack die zijn leven geeft om anderen een nieuwe kans te bezorgen. Heel erg profetisch allemaal. Drie jaar later is hij plots terug, net iets langer dan Jezus’ drie dagen.
Rating: *** (3/5)
Hey Stijn, fijn om te zien dat deze post weer “levend” is zonder enige erors die op de scherm te zien is.
Visueel was deze film bijzonder goed. Het voornamelijkste probleem is als je genoeg sci fi films, boeken, tv heb gezien dat de film zeer voorspelbaar wordt.
Anders moet je eens de film Moon zien.
Kunnen we misschien een Portal film verwachten van deze regisseur?
Hi Jan. De errors waar je naar verwees waren de schuld van een foutief afgestelde plugin die niet wou samenwerken met een andere plugin die voor de caching zorgt. Eigenlijk zou ik eens grote kuis moeten houden en een aantal features per default in mijn core steken. Daar moet ik alleen de tijd voor vinden.
Als je genoeg films hebt gezien dan worden de meeste verhaallijnen wel voorspelbaar ja. Het is dan ook steeds zo’n aangename verrassing wanneer je er een tegenkomt die afwijkt van de norm. Zo zijn er niet veel, maar ze vallen wel vaak in de prijzen. Moon had ik al eerder gezien, en daar deed deze Oblivion me eveneens aan denken; nog meer verwijzingen kan je terugvinden in de voetnoten.
Een film zie ik niet meteen gebeuren. Wat zou daar de verhaallijn zijn? Fans van de Portal game kunnen wel al hun hart ophalen met deze kortfilm: Portal: No Escape.