Deze avond, om kwart over acht op Canvas, begon het 16de Groot Dictee. Ik schreef mij met de televisieversie, maar blijkbaar is alles ook online te volgen. Wanneer straks de verbetering online staat zal ik hopelijk niet teveel fouten hebben gemaakt.
Titel: Thuis voor de buis
Die tintelende nazomerdag was de luie, gesubsidieerde bohémien zich al ’s morgensvroeg te buiten gegaan aan een dolce-far-niente op z’n aftandse tweezitskrapootje.
De antiheld deed alles op z’n elfendertigst en leverde de op z’n janboerenfluitjes in elkaar geflanste genreschilderijen steevast te elfder ure voor de subsidiëring af bij de mecenassen.
De luiwammesende vrijeberoepsbeoefenaar keek naar het tv-kanaal van de op reclame-inkomsten gedijende supercommerciële pulpzender; daar werd net het eerste tête à tête van een tweeëiige tweeling vastgelegd.
De door treiterijen geteisterde ankerman die in beeld kwam, was het door Jan en alleman voor overgelopen farizeeër versleten kijkcijferkanon; hij werd door onze kunstenmaker beschouwd als bijdetijdse ambassadeur van de jansaliegeest die het janhagelabusievelijk voor excentriciteit verslijt.
“Waar blijft mijn croque-monsieur?”, blèrde de aquarellist naar zijn eega, een voormalige heroïneprostituee, die een half dozijn dictees terug, toen zij nog een frêle spring-in-’t-veld was, op de vip-plaats van de parkeerfaciliteit de reputatie van een promiscue oud tweede-kamerlid te gronde had gericht.
Zelf was dit op zijn eigen idee-fixe terende product van de bohème ook geen casanova meer; maar zoals zijn muze in een geforceerd up-tempo de wijnfles en de kurkentrekker binnenbracht, deed ze hem verlangen naar de nymphomane gepiercette lolita naast wie hij zich kortgeleden nog teneervlijde.
Alleen de thee-vormige accessoires van haar telkenmale geüpdatet gsm’etje verlenen haar nog een fractie sex-appeal, bedacht hij toen hij de etiketloze fles als een pasgeboren baby doodeinde in zijn elleboogholte.
“Dat je als een houten klaas de reclameomzet van de nieuwe zender opvijzelt, is tot daar aan toe”, zei het in een feeërieke burqa gehulde ex-seksobject terwijl zij wat gemorste tuttifrutti onder het smyrnatapijt wegwerkte, “maar je kunt tenminste toch je schoenen uittrekken!”
(Een tijdje later.) Ziezo, de verbetering staat erbij. Gewoon eventjes met de muis over de stippellijntjes zweven om de verbeterde versie te lezen. Voor de volledigheid ook nog even linken naar de website van het dictee.
Zeker dat dat een nederlands dictee is?
klinkt wel Fries. ;-)
ik had er 31, net onder het gemiddelde, oef :-)
Ik kwam ook vaak woorden tegen waarvan ik nog nooit gehoord had. Ze zullen wel in Van Dale staan, maar echt veel worden ze volgens mij niet meer gebruikt, jansaliegeest nog aan toe!
Ik ben eigenlijk van mening dat een dictee uit een tekst moet bestaan, niet uit een weinig samenhangende opsomming van bijna nooit gebruikte woorden.
ja maar het zou wel dom zijn als er zo 4 man was zonder fouten. Ik denk dat ze daarom de weinig gebruikte woorden gebruiken. Terecht eigelijk.