Groot Dictee der Nederlandse Taal 2010

Vanavond doe ik weer mee met het Groot Dictee der Nederlandse Taal op de televisie. Vanaf 20:40u kun je op Canvas testen hoe goed jouw Nederlands is.

Deze 21ste editie van het beruchte dictee werd geschreven door Tommy Wieringa, bekend van zijn roman Joe Speedboot (2005). De presentatie is zoals gewoonlijk weer in handen van Martine Tanghe en Philip Freriks.

Tijdens vorige jaren maakte ik gemiddeld zo’n 23 fouten. ¹Een overzicht van mijn fouten tijdens vorige edities: 20 (2008), 32 (2006) en 16 fouten (2005). Hopen dus dat het een beetje meevalt vanavond.

“Het Groot Dictee der Federale Taal”

Op de eigenlijke tekst van het dictee is het uiteraard nog wachten tot vanavond. Ongeduldige lezers kunnen zich ondertussen al amuseren met deze parodie van Ruth Joos, geschreven door voormalig premier Mark Eyskens: Het Groot Dictee der Federale Taal.

De tekst is een knipoog naar de onmogelijke politieke impasse in België.

De labyrintische queeste naar een communautair pact elektriseert onze vroegeenentwingste-eeuwse politici.
Zij voeren op een soms rancuneuze wijze pernicieuze belastingelasticiteitsdicussies, die voor hun geestelijke gezondheid catastrofale consequenties kunnen hebben, als daar zijn: intellectuele cirrose, Waalse astma-aanvallen, Brusselse hartenpijnen en Vlaamse logorree.

Hun elektro-encefalogrammen openbaren dat zij er niet meer in slagen het essentiële verschil te katalyseren dat oprijst tussen dotatie, taxatie, relaxatie, seksisme en split rate.

Een resuscitatie van de gesprekken was nodig nadat een formateur, een pre -, een super-, een post- en een deformateur de piste waren ingestuurd.

Ten langen leste bleef er nog één vacature over: die van defibrillator.

De koning benoemde een man die, na het uitdrinken van een laatste colaatje, een ordonnantie uitvaardigde waarbij het Latijn werd ingevoerd als enige nationale taal en lokale talen als het Nederlands, het Frans en het Engels nog enkel konden worden gebrowset via internet.

De man in kwestie bleek een exquisiete wever, zonder rekwisieten, van Belgische tapijten die hij uitentreuren maar draadloos steeds op nieuwe weefgetouwen bleef zetten.

Die pathetische exercitie bleek echter veel moeilijker dan het penselen van een gecraqueleerd schilderij en zich te accorderen over een accuraat akkoord tussen Hutu’s en Tutsi’s.

Uiteindelijk werd een beroep gedaan op de quasiboeddhistische wijsheid van een paar oude politieke krokodillen.

Het Dictee: Kakofonie

(20:30u) Ter Zake is gedaan en het Dictee komt eraan. Meteen valt weer op dat Martine en Philip alvast weinig moeite lijken te doen om hun articulatie even fijn te verzorgen als de prestigieuze vergaderzaal van de Eerste Kamer der Staten-Generaal in Den Haag.

Carmen deed alvast ook mee, met pen en papier. Eens zien wie van ons de minste fouten maakt vanavond. :)

Titel: Kakkefonie Kakofonie [1]

De tijden zijn inzoverre in zoverre interessant dat ze kakkefonisch kakofonisch zijn; je moet bij wijlen bijwijlen je oren dichtstoppen tegen het ten hemel schreiende tenhemelschreiende geblabla van de Moëzins muezzins van de eeuwige vergelding in het ene oor en dat van de Filistijnen filistijnen van het geperoxideerde resentiment ressentiment in het andere. [7]

Geupgrade Geüpgradede hoekse Hoekse en kabeljauwse Kabeljauwse twisten: de shoarma bakkers shoarmabakkers versus de aardappeleters, allen met vuvuzela’s bewapend, hun zuurstofarme hersentjes verkleinen je wereld en brengen haar binnen de afrastering van hun woestijngod of hun karikaturale weergave van Joods-christelijke joods-christelijke axioma’s en verlichtingsidealen. [5]

Die boeroepers nemen het licht juist weg met hun stijlmiddelen van de provocatie en daarbij behorende inflatoire hyperbolen, terwijl de man in het midden, de verdediger van de orde, mijmert over een vreedzame stadssamenleving zoals bijvoorbeeld het Oost-Galicische Lemberg eens was. [0]

Lemberg, dat multi-nationale multinationale en multi-linguïstische multilinguïstische Habsburgse babylon, die coëxistentie co-existentie van Azkhenazi Asjkenazim, Roethenen, Polen, Duitsers, Armeniërs — door en door tolerant uit noodzaak en goede wil, laissez-faire laisser faire opgetuigd met een civilisatorische missie en een architectonisch mozaïek van Gothiek gotiek, Neoclassicisme neoclassicisme en Art-Déco art deco. [8]

Nochtans werden de tijden ook toendertijd toentertijd interessant en viel de stad achtereenvolgens toe aan het gerestaureerde Polen, Nazi-Duitsland nazi-Duitsland en de Soviet Unie Sovjet-Unie — haar namen waren Lemberg, Lovof Lwów en Levif Lviv, de Polen en Armeniërs waren verdreven en de Joden uitgeroeid. [5]

Hun huizen werden nu bewoont door Oekraïners; enigzins beduusd namen zij die verrukkelijke, lege stad in. Lemberg werd het failliet van de vroeg twintigste-eeuwse vroegtwintigste-eeuwse multiculturaliteit, alleen zijn begraafplaatsen spreken nog in vele talen. [1]

Wie zullen straks de halflege flatwijken van Amsterdam, Kulenborg Culemborg dan wel Gouda innemen als hun bewoners zijn verjaagd door de dompteurs van de tymotische thymotische woede, wier dromen de nachtmerries van de eerste-, tweede- en derdegeneratie-allochtonen derdegeneratieallochtonen zijn? [3]

Opzichtig negeren zij die wet van concensieus conscieëntieus bestuur die door het taoisme taoïsme wordt gepostuleerd: regeer de staat zoals je een klein visje bakt (behoedzaam). [2]

Resultaat

(22:00u) Acht zinnen van uiteenlopende moeilijkheid. Resultaat: 31 fouten voor mezelf (helaas ver boven m’n gemiddelde van de voorbije jaren), en 43 voor Carmen. Als het een kleine troost mag wezen: volgens de jury was er een maximum van 116 fouten mogelijk.

Het dictee zelf werd uiteindelijk gewonnen door Pieter van Diepen, een gemeenteadviseur uit Leiden, met slechts 9 schrijffouten. Proficiat.