Ecologische voetafdruk

Tegen het jaar 2050 zal de mens drie keer meer natuurlijke rijkdommen gebruiken dan nu al het geval is. Dat blijkt uit een recent rapport van UNEP, het Milieuprogramma van de Verenigde Naties.1UNEP, Humanity Can and Must Do More with Less: UNEP Humanity Can and Must Do More with Less, 12 mei 2011.

Deze verdriedubbeling zou vooral de wijten zijn aan de steeds maar toenemende bevolkingsaantallen en stijgende welvaart. Specialist Ernst von Weizsäcker van UNEP waarschuwt alvast:

De consumptie van grondstoffen is aan het explossief aan het toenemen. Aan het huidige tempo raakt de wereldvoorraad aan essentiële grondstoffen zoals olie, koper en goud snel op. Bovendien kost het steeds meer energie en water om de overblijvende voorraden te ontginnen.

Mark Swilling, werkzaam aan de universiteit van Stellenbosch, Zuid-Afrika, en co-auteur van het rapport, waarschuwt eveneens dat de mensheid weldra de limieten van de grondstoffen op Aarde bereikt:

De snelle groei van industrie in ontwikkelingslanden zal nog eens 1 miljard extra verbruikers creëren. Wanneer de mensheid in 2050 even snel grondstoffen verbruikt als nu, dan is die maar liefst 140 miljard ton.

Persoonlijk ben ik al langer van mening dat de mensheid serieus boven haar stand leeft. De ongelijkheid doet ontwikkelingslanden verlangen naar een situatie die eigenlijk geen goed voorbeeld is. De laatste keer toen ik m’n eigen ecologische voetafdruk berekende kwam ik uit op 2,3 planeten. Ondertussen moet dat toch iets beter zijn nu ik niet meer met de wagen naar het werk ga, maar qua voedselimport maak ik waarschijnlijk nog steeds onnodige kosten.

Op termijn denk ik dat we terug zullen moeten naar een lokale economie om energie te besparen, en alternatieve methoden vinden om energieverslindende factoren als transport te beperken. Zuiniger, efficiënter, weldoordacht. Noem me maar een onverbeterlijke optimist, maar wat die ontwikkeling betreft ben ik zeker dat het menselijk vernuft nieuwe en voorlopig nog onbestaande manieren zal bedenken om dit te doen.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Stijn Vogels, een erkende expert in geopolitieke en technologische trends, analyseert wereldgebeurtenissen sinds 2003. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling, en sociale media platforms. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor "connecting the dots" tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar 'goed te doen' door middel van zijn doordachte analyses en waardevolle perspectieven op onze snel veranderende wereld.