Stageverslag webdesigner, week 3

Dit is het derde deel van mijn stageverslag als webdesigner bij Concentra Media. Het is meteen ook een wekelijks rapport voor de stagebegeleider en mijn voormalige medestudenten die nu elders druk in de weer zijn. Deze zes weken durende stage is de afsluiting van mijn aanvullende opleiding als webdesigner. Om mogelijke problemen met privacy te beperken zal ik alle namen van collega’s afkorten. Voor verdere opmerkingen verwijs ik door naar de disclaimer, etc.

Maandag 11 februari

(Dag 11 van 30) Deze ochtend een klein accidentje met de auto. Was het mijn schuld of kwam dat door het slechte karma van M.? Misschien was het wel postume wraak van die ree.

Dinsdag 12 februari

(Dag 12) Omdat R. problemen had met zijn wekker zat ik vanmorgen alleen op de trein. Of toch zo alleen als kan zijn op een vroege spitstrein. Er werd vandaag gewerkt aan de weblogs van onze dagbladverkopers. De nieuwsredactie zorgde af en toe voor afleiding, en tijdens m’n middagpauze kon ik eindelijk die lange mail aan Aaron schrijven. Onze internationale correspondentie begint stilaan heuse boekvormen aan te nemen.

De meeting namiddag maakte duidelijk hoe de laatste taken voor het grote redesign werden verdeeld. Er zou deze week ook een nieuwe collega/manager bij komen: na twaalf jaren in Nederland te hebben gewerkt zou R.D. deze week beginnen als ‘aanspreekpunt’ tussen design en management. Hopelijk zou hij nog een vrije stoel kunnen vinden, want onze werkhoek was nu al overbevolkt. (Die vervloekte stagiairs ook.) En zo’n nieuwe collega verlaagt natuurlijk ook mijn eigen kansen om hier te mogen blijven werken eens de stage voorbij is. Of ben ik nu te egoïstisch?

Woensdag 13 februari

(Dag 13) Het was weer rustig vanmorgen, zo helemaal alleen. Ik legde de laatste hand aan die blogs. Voor een ander project probeerde ik de opdrachtgever al enkele dagen te bereiken, maar G. belde niet terug en antwoordde ook niet op m’n e-mails. Hij zou zijn project morgen willen presenteren, maar zonder regelmatig overleg zou dat toch moeilijk worden. Tant pis pour lui. Ik heb zelf nog werk genoeg en iemand anders zal het niet doen.

Donderdag 14 februari

(Dag 14) Vandaag in Antwerpen werden we aan de nieuwe collega/manager voorgesteld. Mijn eerste indruk van R.D. was positief: een verstandige collega met duidelijk een overschot aan ervaring. Zeker een verrijking voor het team. Om een beter inzicht te krijgen in de samenstelling van het team hadden we allemaal een kort gesprek met onze nieuwe collega. Erg formeel allemaal, wat tijdens de korte lunch break uiteraard werd goedgemaakt.

Na onze gezellige middagpauze stond er een vrij saaie taak op me te wachten: nieuwsartikels correct formatteren om ze vervolgens toe te voegen aan de databank. Die artikels had ik nodig binnen een ander project, maar het zou toch interessanter zijn wanneer ik minder van dit ‘prutswerk’ kreeg.

In de late namiddag ontving mijn mailbox nog een vriendelijk antwoord van Typepad, van support medewerker Maarten Schenk. De wereld is klein.

Vrijdag 15 februari

(Dag 15) Een leuke verrassing toen ik vanmorgen een zakje snoepjes terugvond op mijn bureau. Omdat we gisteren in Antwerpen zaten hadden we blijkbaar de Valentijnsactie in Hasselt gemist. De rode, gummy lippen waren vrij hard en plakten ontzettend aan de tanden, maar dat belette me niet het hele zakje leeg te eten.

Vandaag was de laatste dag van deze werkweek, en dat bracht enkele voorspelbare opdrachten met zich mee. E-mails van opdrachtgevers die hier en daar een kleine aanpassing wilden zien. Die aanpassingen leverden dan nieuwe problemen op, zodat ik opnieuw mocht bugfixen. Een ideale bezigheid zo vlak voor het weekend.

Tijdens de laatste uurtjes van de dag ontdekte ik hoe je via de artikeleditor toegang heb tot de telex van Belga. De heilige graal voor een nieuwsjunkie! Een van de interessantste artikels verkondigde dat Kosovo deze zondag haar onafhankelijkheid zou uitroepen. Handig, zo’n glazen bol.