Quantum of Solace (2008)

De nieuwste James Bond-film, Quantum of Solace, draait sinds eergisteren in de Belgische bioscoopzalen. Daniel Craig kruipt voor de tweede maal in de huid van de Britse geheim agent, in wat een vervolg moest worden op de vorige film, Casino Royale. Geen eenvoudige opdracht.

Ik ben opgegroeid met Bond. Toen ik klein was had m’n oom zowat de hele collectie in zijn kast staan, en het was altijd feest wanneer we er eentje mochten lenen. Door de jaren heen heb ik ze allemaal minstens drie keer gezien — sommigen zelfs heel wat vaker.

Quantum of Solace is de titel van een kortverhaal van Bond-schrijver Ian Fleming en betekent zoveel als “klein beetje troost”, een verwijzing naar het verwerkingsproces van Bond na de dood van Vesper Lynd in de vorige film. Voor deze verfilming werd een beroep gedaan regisseur Marc Forster, bekend van eerdere werken als The Kite Runner, Finding Neverland, en Monster’s Ball.

Verhaal van de film

Deze 22ste Bond-film is in feite het rechtstreekse vervolg op vorige film, Casino Royale. Op het einde van die voorgaande film zien we hoe Vesper (Eva Green) sterft en 007 achter ene Mr. White aan gaat. Waar die film ophield, gaat deze verder.

Na een spectaculaire, maar vrij korte openingsscène, zien we hoe Mr. White (Jesper Christensen) wordt binnengebracht voor ondervraging. Ik wil hier niet verraden hoe het verhaal verder gaat, maar als je de trailer hebt gezien weet je ook wel dat Bond de geheime organisatie Quantum, waarvan White lid is, te grazen wil nemen en op die manier de dood van Vesper wil wreken.

Booswicht van dienst is Dominic Greene (Mathieu Amalric), lid van Quantum en tevens gewetenloze CEO van Greene Planet. Samen met zijn vrouwelijke tegenspeelster Camille (Olga Kurylenko) tracht Bond te beletten dat Greene, door middel van eco-terrorisme, het Latijns-Amerikaanse land Bolivia chanteert. In tegenstelling tot wat het verhaal eerst doet uitschijnen — de aanwezigheid van olie in het arme Bolivia — komen we al gauw te weten waar het Greene écht om is te doen: water. Experts beweren dat we in de toekomst oorlogen zullen zien omwille van drinkwater. Klimaatverandering en verwoestijning zouden het watertekort mee in de hand werken. Het voorkomen van dergelijke wateroorlogen is een van de redenen waarom Al Gore de Nobelprijs voor de Vrede kreeg in 2007. Naast Bolivia zien we agent 007 nog opduiken in Italië, Haïti, Oostenrijk en Rusland. Filmlocaties in Italië: Comomeer en het ‘Palio’ te Siena; in Bolivia: La Paz en de Boliviaanse woestijn; in Haïti; in Oostenrijk: de ‘Bregenzer Festspiele’ aan het Bodenmeer; in Rusland: Kazan.

Net als zijn voorganger eindigt ook deze film met een open einde. Het lijkt ook niet onwaarschijnlijk dat onze Britse geheim agent de volgende keer opnieuw de leden van het criminele Quantum zal opjagen.

Mijn oordeel

De locaties worden erg mooi in beeld gebracht, zoals Siena tijdens de jaarlijkse ‘Palio’ paardenrennen. Ook knap is de vormgeving van de elektronische toepassingen op het MI6-hoofdkwartier: een enorme touchscreen tafel (cf. Microsoft Surface). Helemaal nieuw in deze film is het wisselende lettertype voor de aanduiding van plaatsnamen bij iedere verandering van locatie. Dit zagen we nog niet eerder.

Voor een keer zien we ook dat Bond’s vrouwelijke tegenspeelster geen eendimensionaal personage meer is. Camille heeft haar eigen motieven, gevormd door haar persoonlijke verleden. Dat maakt haar geen typische Bond-girl. Toch is Bond’s enige echte vrouwelijke tegenspeelster in deze film zijn MI6-bazin M (Judi Dench).

Wat ik persoonlijk erg interessant vond was de relatie tussen diverse overheden en de misdaadorganisatie Quantum. Zowel de Britse als Amerikaanse overheid schrikken er niet voor terug om, met het oog op persoonlijk winstbejag, hun principes opzij te zetten en samen te werken met dergelijke ondemocratische organisaties. Naast veel actie krijg je dus ook een portie international betrekkingen op je bord.

Over actie gesproken: de actiescènes in Quantum of Solace lijken wel een ware “Te land, ter zee en in de lucht.” Achtervolgingen met snelle wagens, per speedboot of in een vliegtuig, het komt allemaal aan bod. Knap gedaan, maar in gedachten stelde ik me voor hoe de oude James Bond zo’n achtervolging in 1-2-3 zou oplossen met een of ander technisch snufje van Q.

In deze film géén technische hoogstandjes van Q, geen Moneypenny, en ook geen Amy Winehouse. Winehouse zou aanvankelijk de titelsong inzingen, maar raakte niet op tijd ‘klaar’ (lees: clean), en dus zitten we nu opgescheept met het minder geslaagde duet Another Way to Die door Alicia Keys en Jack White van The White Stripes.

Quantum of Solace is zéker geen slechte film, en Daniel Craig’s tweede optreden is best oké. Misschien waren m’n verwachtingen gewoon te hoog. De film had ook meer humor mogen bevatten, en nog wat andere typische Bond-kenmerken zoals een goed getimede catchphrase. Niet slecht, volgende keer hopelijk beter.