“De consument mag niet de scheidsrechter van het systeem zijn.” Volgens [Wouter] Mensink wordt de consument te veel ingezet als scheidsrechter, die met zijn aankopen de problemen aan de andere kant van de wereld maar moet oplossen. Kijk naar fair tradekoffie, het pioniersproduct van eerlijke handel: na al die jaren wordt nog steeds maar één procent van alle koffie eerlijk verhandeld.
Het verhelderendste vond ik een citaat van (academicus en voedselactivist, red.) Raj Patel: “Geen enkele structurele verandering in de wereld is ooit bereikt door te winkelen.” Een bedrijf als HEMA drukt een groen blaadje op een label waarop de consument denkt: “Aha, ecologisch.” Terwijl het niet meer is dan een blaadje op een label. Kijk naar de Wereldwinkels: vaak zijn dat vooral plekken waar je leuke, exotische cadeautjes koopt, in plaats van ruimtes waar je kan bijleren en je aansluiten bij een politieke beweging die druk kan zetten op de overheid.
Toch hoeft duurzaam niet elitair te zijn. Kijk naar ALDI: vorig jaar hadden ze daar fair tradekatoen ingevoerd en dat was blijkbaar in één klap uitverkocht.
Sinds 2003 publiceert Stijn Vogels hier zijn mening over mondiale merkwaardigheden. Met een geschiedenisdiploma op zak streeft hij ernaar door middel van zijn doordachte analyses een waardevol perspectief te bieden op onze snel veranderende wereld.
Bekijk meer berichten
Laat een reactie achter