De Wereld van 2030: ‘Global trends, alternative worlds’

Vier jaar heeft het National Intelligence Council (NIC) van de Verenigde Staten gewerkt aan de nieuwe versie van haar Global Trends rapport. In dat rapport worden zowel optimistische als pessimistische trends geschetst voor de wereld van 2030. Het NIC legde haar bevindingen op voorhand voor aan academici, zakenlui en bestuurders uit meer dan 20 landen.

Het onderzoeksteam werkt om de vier jaar een dergelijke studie uit. Deze keer werd eveneens teruggeblikt op hun vorige analyses. Daaruit bleek dat veranderingen nog sneller gebeurden dan ze aanvankelijk durfden voorspellen. Ook werden in het verleden bepaalde trends over het hoofd gezien, zoals de rol van gouvernementele versus niet-gouvernementele actoren.

Supermacht

In 2030 is er geen hegemonische supermacht meer. “Power will shift to networks and coalitions in a multipolar world.” (p. 166) De Verenigde Staten blijven een belangrijke speler op het wereldtoneel, gesterkt door hun nieuwe energieonafhankelijkheid. Andersom zal Rusland minder invloedrijk worden, doordat andere landen steeds minder afhankelijk worden van buitenlandse energie.

Economie

De gezondheid van de wereldeconomie zal meer en meer bepaald worden door ontwikkelingslanden. Het Westen is niet langer de drijvende kracht. China steekt de Verenigde Staten voorbij als grootste economische macht. Andere groeilanden nemen eveneens een belangrijker positie in: Brazilië, Colombia, India, Indonesië, Nigeria, Zuid-Afrika en Turkije.

Middenklasse

Dankzij een globale middenklasse zal rijkdom zich beter verspreiden. Meer mensen krijgen toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en communicatie. De toevoeging van een miljard mensen aan deze middenklasse is een gigantische verandering.

“For the first time, a majority of the world’s population will not be impoverished, and the middle classes will be the most important social and economic sector in the vast majority of countries around the world.”

Armoede

Tegelijkertijd woont een groot gedeelte van de wereldbevolking in gebieden met grote tekorten aan drinkbaar water. Wereldwijd wordt de toegang tot natuurlijke rijkdommen een belangrijk onderdeel van de nationale veiligheid van ieder land.

Gevaren

De bovenstaande ontwikkelingen dragen ook < mark >serieuze risico’s</mark > met zich mee. Radicale groeperingen verplaatsen zich makkelijker doorheen de wereld. Moderne technologie stelt hen in staat erg veel schade aan te richten op een mondiale schaal, cf. biologische wapens, cyberterrorisme, etc. Wat dat laatste betreft, gaat men niet meer uit van duizenden directe doden, maar miljoenen potentiële slachtoffers van beschadigde infrastructuur.

Mislukte staten

Minstens 15 landen dreigen te eindigen als failed state. Daaronder vallen Aziatische landen zoals Afghanistan, Pakistan en Jemen, maar ook Afrikaanse staten als Burundi, Rwanda, Oeganda en Somalië.

Spanningen

Ongeveer 50 landen lopen het risico van intern conflict of oorlog met buurlanden. Aan de basis daarvan liggen meerdere factoren: interne spanningen tussen etnische groepen; groeiend nationalisme; grensconflicten die uitlopen door een gebrek aan regionale veiligheid; etc. Het aantal conflicten in Latijns-Amerika zal afnemen, maar het gevaar blijft reëel in Sub-saharisch Afrika, het Midden-Oosten en Zuid-Azië. Het is niet onrealistisch dat er bij deze Aziatische conflicten ook nucleaire wapens opduiken.

Demografie

Een belangrijke demografische trends zijn de vergrijzende bevolkingen van Europa, Japan, Zuid-Korea en Taiwan. Hun economieën zullen door toedoen daarvan nog verder vertragen. Ook Rusland gaat dezelfde richting uit. De Verenigde Staten kunnen nog even de boot afhouden door energie-onafhankelijk te worden, wat hen toelaat te blijven investeren in nieuwe technologieën.

Optimisme

Het beste scenario voor de mondiale veiligheid in 2030 gaat uit van een groeiende politieke samenwerking tussen de Verenigde Staten en China. Er zou een gevaarlijke crisis nodig zijn om Washington en Peking tot samenwerking te dwingen. Eén voorbeeld van zo’n crisis is een dreigend nucleair conflict tussen India en Pakistan, waarbij de VS en China elkaar nodig hebben om tot een oplossing te komen.

Pessimisme

In het slechtste geval zien we een verdere achteruitgang van de wereldeconomie. De welvaart zou wereldwijd achteruit gaan. Zo kan een pandemie op korte termijn een groter economisch isolationisme uitlokken.

Bron: Global Trends (National Intelligence Council) via The New York Times.