Na een doelloze wandeling door Antwerpen tijdens deze zonnige zondagnamiddag passeerden we de bioscoop. Uit nieuwsgierigheid liepen we even binnen om te zien welke nieuwe films er speelden.
M’n oog viel op The Adjustment Bureau, een film gebaseerd op het kortverhaal Adjustment Team (1954) door Philip K. Dick. De trailer leek me alvast interessant, dus kochten we een ticket voor de volgende 106 minuten.
Het verhaal
David Norris (Matt Damon) is een congressman die onderweg is naar de politieke top. Op de avond dat hij een belangrijke nederlaag leidt ontmoet hij danseres Elise tegen (Emily Blunt). Het klikt meteen, maar ze verlieren elkaar uit het oog. De twee komen elkaar nog opnieuw tegen, maar ze worden steeds dwars gezeten door ‘het bureau’. Zo blijkt dat het lot van David eigenlijk volledig in handen is van een schimmige groep mannen als Harry, Mr. Richardson, Mr. Donaldson en Mr. Thompson. Meer ga ik hier niet verklappen.
Filosofisch gezien stelt men zich vooral vragen bij het leven. En specifieker: heb ik mijn eigen lot in handen, of is er een onzichtbare hand? Op voorhand had ik enkel de trailer gezien. Die gaf de indruk dat het om een combinatie van The Truman Show en The Matrix zou gaan. Dat bleek achteraf niet helemaal correct.
Oordeel
Na afloop van de film waren zowel Carmen als ikzelf het eens dat dit verhaal net iets te eenvoudig is. Te ‘simpel’. Eens je rond minuut 30 doorhebt wat the bureau doet begrijp je meteen ook hoe het verhaal afloopt en wat de moraal van het verhaal is. Dat is toch een beetje jammer.
Van de andere kant moet ik wel toegeven dat dit een van de weinige nieuwe film is waar men niet steeds met special effects naar je hoofd gooit.
Al bij al een fijne film, maar ook niet meer dan dat. **