Vandaag word je der­tig. M’n oud­ste vriendin. Het moet min­stens vijf jaar gele­den zijn sinds we elka­ar nog in lev­ende lijve zagen. Ik zou graag zeggen dat daar een goede reden voor was, een excu­us, een uitvlucht, iets dat belan­grijk­er was en er telkens tussen kwam.

Maar de waarheid is dat we elka­ar uit het oog ver­loren. Zomaar, zon­der dat een van bei­den moeite deed om dat te voorkomen. Toch weten we van elka­ar dat we bestaan en dat we gro­ten­deels gelukkig zijn. Meer is eigen­lijk niet nodig. Je weet wie ik ben.

We zijn onder­tussen al vijf­tien jaar verder. Wan­neer ze ons num­mer op de radio spe­len, dan denk ik aan jou en die koude nacht aan het park. Geen van bei­den had enig idee waar de avond heen ging. Blik ik terug, dan is het lev­en sinds­di­en al bij al nog goed meegevallen.

Laat ik je straks eens bellen.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Natural born probleemoplosser met een oog voor usability, design, trends en details. Professioneel bezig met letterwoorden als SEO, SEA, SMO, DIY en CYA.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *