Armoede in Italië

Fort Europa mag binnenkort niet alleen zijn buitengrenzen in de gaten houden. Mits wat negatieve stimulans van de financiële markt zien we binnenkort misschien een nieuwe exodus vanuit mediterraan Europa naar het noorden.

Italië telde eind 2012 9,56 miljoen armen. Dat bleek gisteren uit nieuwe cijfers van het Italiaanse bureau voor statistiek (Istat). Liefst 4,81 miljoen van de Italianen leven bovendien in volstrekte armoede. Istat becijferde dat de armoedegrens in 2012 op 15,8 procent van de bevolking lag. In het zuiden van het land is de situatie schrijnender dan in het noorden.1AFP, Meer dan 9 miljoen Italianen lieven in armoede, De Tijd, 18 juli 2013, p. 9.

En als de kerncentrales sluiten kunnen we ineens ook de Waalse en Kempense steenkoolmijnen heropenen. Wat was dat weer van ‘geschiedenis’ en ‘herhalen’?

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Stijn Vogels, een erkende expert in geopolitieke en technologische trends, analyseert wereldgebeurtenissen sinds 2003. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling, en sociale media platforms. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor "connecting the dots" tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar 'goed te doen' door middel van zijn doordachte analyses en waardevolle perspectieven op onze snel veranderende wereld.

Doe mee met de conversatie

2 reacties

    1. Hetzelfde verhaal van hoogopgeleide Italianen zie je ook bij de Portugezen en Spanjaarden. Stap eender welk ziekenhuis binnen en je zal het wel merken. Dito voor de Oost-Europeanen. Die landen lijken een echte braindrain te kennen. Wat ergens ook wel begrijpbaar is als je de betere loonvoorwaarden bekijkt. Om dezelfde reden heb je die overvolle bootjes in de Middellandse Zee.

      Mondiale migratiepatronen

      Bekijk ik het vanuit historisch perspectief, dan is dit helaas niets nieuws. Economische migratie is iets van alle tijden. Een combinatie van push-factoren in het buitenland (onzekerheid, gebrek aan kansen) en pull-factoren langs de onze (arbeidsomstandigheden, levenskwaliteit).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *