Voor 250 miljoen dollar zakgeld kocht Amazon-stichter Jeff Bezos zich een eigen krant, de Washington Post. Die gerenomeerde kent u misschien nog van de seventies, toen Woodward en Bernstein het Watergate-schandaal blootlegden. Sinds die gouden jaren gaat het alleen nog maar bergaf met de (voormalige) krantenimperia zoals die van Hearst, Graham of Murdoch. Wat Bezos’ plannen zijn lijkt nog onduidelijk. Maar is dat erg?

No one, apparently including Mr. Bezos himself, seems to know what he intends to do with that fabled newspaper. This is, after all, a man who once said the quality he most wanted in a wife was the ability to spring him from a third-world prison. He can probably be counted on to think unpredictably.1David Streitfeld en Christine Haughney, Expecting the Unexpected From Jeff Bezos, The New York Times, 17 augustus 2013.

Jeff Bezos koopt Washington Post

Dat klinkt als een man naar m’n hart. :-)

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat-ie zo’n investering overwoog zonder duidelijk plan. Mijn beste gok: dat hij de personal recommendation algorithm van Amazon aanspreekt om eindelijk eens werk te maken van gepersonaliseerd nieuws op maat. Sommige analisten denken in eenzelfde richting.

Ken Doctor, an analyst at Outsell, […] suggested that Mr. Bezos did have one particularly relevant area of expertise: gathering data and using it to figure out what consumers want. “The Washington Post has a major political news audience,” Mr. Doctor said. “Yet it hasn’t been able to segment that audience commercially.”

Iedereen zijn eigen tijdschrift. Uiteraard komen daar ook ergens advertenties bij kijken. Maar da’s allemaal toekomstmuziek voor een bijna vervallen medium.

Gepubliceerd door Stijn Vogels

Stijn Vogels, een erkende expert in geopolitieke en technologische trends, analyseert wereldgebeurtenissen sinds 2003. Met een geschiedenisdiploma van de Universiteit van Gent worden zijn inzichten gepubliceerd op zijn blog, Aardling, en sociale media platforms. Stijn heeft ook een wereldwijde schrijversgemeenschap opgezet gericht op internationale betrekkingen. Gekend voor "connecting the dots" tussen technologie en politiek, streeft hij ernaar 'goed te doen' door middel van zijn doordachte analyses en waardevolle perspectieven op onze snel veranderende wereld.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *