Op het werk staat een pingpongtafel. Iedere middag na de lunch spelen collega P. en ik een spelletje. Dat duurt doorgaans zo’n 15 à 20 minuten. Enkele weken geleden toen we er net mee begonnen ging het nog niet zo vlot, dat heen en weer slaan. Maar ondertussen merk je toch al enig verbetering. Niet dat de nieuwe Jean-Michel Saive geboren is. Maar de shots worden wel preciezer en m’n pingpongballetjes landen toch al vaker op de tafel in plaats van ernaast of in het net.
We spelen vooral ook ter ontspanning. Om even het werk bij Cleverwood te vergeten en ondertussen wat te kletsen over koetjes en kalfjes. Maar de concentratie blijft toch steeds bij het spel. De blauwe tafeltennistafel, die we mogen gebruiken van onze vriendelijke buurman Ramon van de BetaGroup, staat in het midden van een grote zaal. Daardoor moet je zo nu en dan al eens stappen om een verloren balletje terug op te vissen.
Het zal nog wel enkele maanden langer duren om nog een niveau beter te worden. En als we iedere middag wat blijven oefenen, dan lukt het misschien zelfs om zo goed te worden als de kerels in onderstaande filmpjes.
Een geweldige smash en save.
Twee Chinese spelers die nogal acrobatisch tekeer gaan!
Deze spelers maken een gezellige wandeling doorheen de zaal terwijl ze op hun gemak verder blijven spelen.
Een compilatie die moeilijk te volgen is zonder slow motion.
Een fijn spelletje tussen de broers Jean-Michel en Philipp Saive.
Bruce Lee heeft geen palletje nodig. Die gebruikt gewoon zijn nunchaku.
In Azië hebben ze nog wel andere, vreemdere manieren om het spel te spelen. Neem nu deze variant op ‘The Matrix’.
Een pingpong tafel op het werk? Tijd dat ik eens aan Bart zijn mouw trek. Wij hebben geen sportfaciliteiten op het werk, tenzij we ons zwembroek meepakken en de vaart in springen.
Hey Dries. Wat entertainment betreft worden we wel in de watten gelegd. Naar de tafeltennis is er ook nog een minigolf, PlayStation en Xbox Kinect. En in de kamer ernaast staan enkele hangmatten. You work hard, you play hard! ;-)